”Vil du ha honning?”, sa mor mi på telefonen, ho ringde medan ho heldt på å pakke snippeska til far min som skulle til Oslo.

”Eg har honning frå nå Vidar Kalland her, vil du ha sommarhonning eller lynghonning?” ”Ja takk, begge delar” er det sjølvsagte svaret på tilbod om honning, det har eg lært. Så no er eg to store honningglas rikare, og heile huset gler seg over det.

Honning har noko magisk ved seg. Biene samlar nektar, og blandar den med sine eigne sekret til dette nydelege søtstoffet som er søtare enn sukker. Kroppen tek opp energien frå honning betre enn energien frå sukker, fordi sukkerstoffa allereie er delvis nedbrotne av biene. Dermed går energien rett i blodet, og gjev oss styrke og hjelper oss å halde ut når vi er slitne.

Honning er også rik på mineralar og sporstoff, og eit tynt lag med honning på eit sår gjer at det gror fortare. Dei einaste som ikkje skal ha honning er babyar, i uoppvarma honning finst det ørsmå mengder botulinbakteriar. Så små mengder kan vi større nedkjempe, men dei minste har ikkje bygd opp nok immunforsvar. Difor er ikkje honning på smokken å anbefale.

Men at honning elles er helsebringande er uomtvisteleg. Bestefar min åt honning på leverpostei, på syltaflesk og på brunosten, og eg er sikker på at det var ein av grunnane til at han levde lukkeleg og fornøgd til han var 89.

Honning kan brukast i salatdressingar, i marinadar, i te og i bakverk, og den kan til og med emulgere olje- og eddikdressingar; slik at dei ikkje skil seg i serveringsskåla. Mjød er søta med honning, og i Danmark og Tyskland er honningkaker det viktigaste teiknet på at det snart er jul.

Før jul i 1988 vann eg og ei venninne ei reise med danskebåten til København. Vi oppdaga til vår store lukke at det var koldtbord inkludert i menyen, og alle som har levd på studielån veit at i desember er det magert, så vi åt kroken av magen medan trailersjåførane såg på med store auge. Dei hadde vel aldri sett to pene damer ete så mykje.

I København fann vi eit eventyr av ein butikk; Perchs thehandel. Vi har begge eit lidenskapeleg forhold til te, og gjekk inn i butikken med age. Hos Perchs thehandel har alle ekspeditørane skinnforkle, dei står bak ein disk, og du ber pent om det du vil ha. Så veg dei teen opp på gamaldagse vekter med lodd, og på kjøpet får du ein handlaga bolsje; drops ville vi kalla det. Men det mest fantastiske med heile butikken er rullane med honningkaker som dei har liggande på disken. Seks honningkaker frå Christiansfeld med rosiner og ei velkomponert krydderblanding vart med heim til Oslo. Kakene vart nytt i langdrag på hybelkjøkkenet så vi kom heim, delt i to med eit lag smør på, og med ein god darjeeling i koppen. Då er livet verd å leve!

Eg har prøvd å gjenskape smaken av desse deilige kakene, og du får og høve til å prøve. Honning har så rik smak at det ikkje er naudsynt med smør eller fløte i desse kakene. Det er fint for mjølkeallergikarar, endeleg ei kake dei kan ete. Slik gjer du det:

Dansk honningkake

375 g honning

375 g sukker

2 dl vatn

1 ts malt nellik

2 ts kanel

1 ts ingefær

1 ts malt pomeransskal eller

rive skal av ein appelsin

½ ts salt

750 g mjøl

2 ts natron

3 egg

Ein neve skålda mandlar

Sett omnen på 170 grader. Kok opp honning, sukker og vatn, og lat det kolne. Bland alt det turre. Pomeransskal får du på apotek, og kjøper du ein pakke kan du bruke det i gløggekstrakt og andre gode saker. Bytt det ut med berre det gule skalet av ein appelsin viss du ikkje finn det. Unngå å få med det kvite frå appelsinskalet, det smakar bittert. Du kan også presse appelsinen, og bytte ut litt av vatnet med safta.

Når honningblandinga er fingervarm (eller kaldare) rører du den inn i det turre. Ha i egga til slutt. Eg brukte handmiksar, men pass på at du ikkje eltar deigen for lenge. Kle to avlange kakeformer innvendig med bakepapir, og ha i røra. Du kan og bruke ei lita langpanne. Pynt kakene med skålda mandlar viss du har lyst. Steik kakene i 45-50 minutt, alt etter kor stor form du brukar. Stikk med ein spagettipinne for å sjekke at kaka er ferdig. La kakene kolne i forma.

Server kaka skoren i skiver, gjerne med litt godt smør på. Kaka kan lagrast lenge, og den er like god to-tre veker etter at den er bakt. Bakar du den i november kan den godt lagrast til jul i ein tett boks. Som du ser har eg ikkje rosiner i denne kaka, men det kan du godt viss du vil. Skal du servere den til fest kan du lage den i langpanne, og dele den i to horisontalt som ei bløtkake. Lag ein god smørkrem av melis, romtemperert meierismør og litt saft av ein appelsin, og smør den halvcentimetertjukt mellom dei to laga. Skjer kaka i pene bitar, og dryss melis over. Garantert suksess!