Chanel Cristalle vart lansert i 1974, og er ein klassisk grøn chypre. nokre kallar den ein fruktig chypre, men trass i dei fruktige notane av melon så er det blomane og eikemosen som overveldar meg. Det kan hende at eg aldri har gjeve den nok tid. Eg har sjølv prøvd å overtyde folk om at av og til må ein lide seg igjennom den første halvtimen for så å oppleve ei fantastisk duft. men med Cristalle har eg aldri stått løpet ut. Eg opplever den berre som skarp og lett kvalmande, beklagar til alle fans der ute.
I år har Chanel lansert ein flanker, Cristalle Eau Verte, altså grønt vatn. Eg var ein smule skeptisk første gongen eg lukta på den, og avviste den ved første sniff. Men så spraya ei dame på Kastrup den på armen min før eg rakk å takke nei, og eg hadde for lite tid til å gå og vaske den av meg før flyet skulle gå. Etter kvart som flyturen gjekk vart eg sittande å sniffe på armen min, og syntest eigentleg det var ei ganske behageleg duft.
Byrjinga er ein sprut av frisk grapefrukt. Ein av toppnotane er bergamott, og eg er utruleg tiltalt av den noten. Når den mest enerverande grapefrukta er borte ligg det att ei frisk sky på armen min, med eit grønt men ikkje grasaktig preg.
Etter kvart som den utviklar blir den meir floral, men framleis lett og tiltalande. Den held i tre-fire timar på meg, og eg syns det er i snauaste laget, men til sommarparfyme å vere er det ikkje så verst. Kombinert med bodylotion vil den sikkert halde lenger.
Eg ser for meg denne parfymen i eit sommarbryllup, med lange kjolar i lyse fargar i ei blond, norsk sommarnatt. Den er ung og frisk, samstundes som den ikkje spring i ansiktet på deg. Eg kan til og med forestille meg den på ein mann, den er ikkje søtleg feminin. Dette er ei deilig sommarduft.
Jeg har omtrent samme oppfattelsen som deg. Den er pen og grei – fin sommerduft. Men ikke noe spesielt (det finnes mye annet i samme kategori) Satt heller ikke veldig godt på meg, og jeg forventer kanskje litt mer fra en Chanel. Ganske kostbare dufter, og bør kanskje være litt flottere enn denne.
enig med dere to, og det selv om jeg faktisk liker grapefrukt, også i Guerlain-inkarnasjonen Pamplelune (spesielt deilig på en solrik søndagsmorgen om våren!).
Ps: Likte det du skrev om Kenzo-ene. En av sommerfavorittene mine er også en Kenzo, nemlig Summer by Kezo, en deilig elliksir av bergamott, mimosa, mandelmelk, m.m.
«Sol» nevner Summer by Kenzo, og jeg lurer litt på hvorfor jeg aldri har prøvd den. Har lest veldig mye positivt om den, og det av garvede parfyme freaker. En av bikkjene mine heter t.o.m Kenzo 😀 Den andre heter Hugo 😀 Ikke at jeg er fryktelig opptatt av de merkene, men godt egnede hundenavn
Chanel Cristalle Eau verte er en duft som skiller seg ut blant de lette, friske. Mye sitrus i startnoten, men det er friskt og ønskelig. det som er spennende med duften er at den utvikler en fresianote på min hud etter en times tid. Jeg har fått mange komplimenter på det 🙂 Den har også noe annet som jeg kaller Chanel-kvalitet, et eller annet pudderaktig i finishen. Absolutt en favoritt!