-som for eksempel at for å få ein vellykka sopptur er det ein fordel at det har regna dei siste to vekene. Det har det ikkje gjort i Oslo, men eg tenkte ikkje på det då eg endeleg fekk ein ettermiddag for meg sjølv, og kunne stikke av til min favorittskog og leite etter sopp.

Det er ikkje så mange soppar eg er trygg på. Favorittane er traktkantarell og gul trompetsopp, og finn eg kantarellar blir eg lykkeleg.

Steinsopp kan eg, piggsopp er også enkelt. Kremler er litt styrete, stort sett er dei skarpe, og får ikkje vere med heim. Risker er og flott sopp, men dei gode er ikkje så mange av.

Åkersjampinjong er lett, dei har ei karakteristisk stjerne som dekker dei brunrosa skivene.

Traktkantarellen er ein favoritt, sjølv om eg slit med å skilje den frå gul trompetsopp.

Sjølv om det ikkje har regna på lenge så fann eg nokre soppar som vart med heim. I dag trur eg det var mest trompetar, dei er intenst gule i stilken, og lette å kjenne igjen. Traktkantarellen har litt meir gråleg stilk, men stort sett same fasong.

Desse skal i omnen for å bli tørka, så blir dei køyrt i matmølle til soppmjøl. Kjempefint å ha i supper, sausar og gryter, og mine pysete barn, som ikkje likar konsistensen på sopp, syns det smakar nydeleg.

Eg tørkar soppen over natta i steikeomnen med varmluft på ca. 40 grader. I døra set eg ei tresleiv, slik at fukta slepp ut. Soppen eg fann i dag var så tørr at den var ferdig etter tre-fire timar. Etter ei regnskur eller to blir det meir å finne, det er eg sikker på.