Month: august 2010

Matstell i tunge tider

Published by

Då Kjære gifta seg var eg fattig student, og hadde ikkje råd til så fin gåve. Dei fekk eit lite grafisk trykk som framleis heng i gangen deira. På det står det: De dagene da alt står på hodet er gode dager. Det siste halvåret har eg hatt mange dagar då livet ikkje har stått på hodet. Å bryte opp frå vande rammer er stritt, og sjølv om det skjedde i fredelege former er det tunge tak på så mange måtar. Eg har mange gongar gitt meg sjølv eit spark bak for å kome i gang med ting, og ofte har eg ikkje ein gong klart å gje meg sjølv sparket som skulle til. Dette gir seg mellom anna utslag i matstellet. Vi har ikkje ete dårleg mat, men bloggeverdig har den ofte ikkje vore. Eg kjenner på kroppen korleis slike omveltingar gjer at ein får mindre overskot og mindre krefter. Tunge tankar tek overhand, utan at det alltid visest her i bloggen. Bloggen har blitt fjerna over enkelte lister over matbloggar, heilt på sin …

Den aller beste plommekaka

Published by

I går lagde eg ei enkel og veldig god plommekake. Eg trur ikkje eg lyg når eg seier at det er den beste plommekaka eg har smakt. Og sjølvskryt skal ein høyre på, for det kjem frå hjarta. Den er så god at eg åt berre ei fiskekake til middag i dag for å kunne ta eit flak av denne magiske plommekaka til dessert. Trikset her er at smøret som eg har i kaka vert bruna først. Det brune smøret gjev kaka ein nydeleg, nøtteaktig smak. På toppen av det heile, bokstaveleg tala, karamelliserer eg kaka dei siste minutta i omnen. Enkle grep som gjer at denne kaka smakar betre enn andre plommekaker eg har lagd. Denne er eggefri, så har du eggeallergikarar i nærleiken er denne perfekt for dei. Det som tek tid med denne kaka er at den skal lagast med bruna smør. Her er det smør som gjeld, ikkje margarin. Dette er ein ganske liten porsjon, eg har ei form som er 20×20 cm som eg brukar til denne oppskrifta. Den passar …

Idylle i ny versjon

Published by

Guerlain Idylle vert i kvart øyeblikk introdusert i ny versjon, ei lettare utgåve, eau de toilette. Den har blitt samanlikna med Narciso Rodriguez EdT og Sarah Jessica Parker Lovely, og for min del er den vel den einaste Guerlain-dufta eg kan gå med. Den er ein grøn floral chypre med ein base av patchuli og kvit musk. Dei florale notane er dominert av rose, liljekonvall og peon. Det er nok liljekonvallen som gjer at eg opplever den som grøn, den har dette elegante, vegetale utan at forråtnelsen er nær foreståande, slik det kan vere med enkelte grøne dufter. Men eg har ikkje kjøpt den enno, kjærleiken er ikkje så sterk. Det er så mange andre dufter som fortener å bli elska meir. Den vart lansert med ein fin reklamefilm i dei landa der dei har budsjett til å marknadsføre dufter på tv, her har du den:

Critical mass

Published by

I ettermiddag møtest byens syklistar på Slottsplassen kl. 17, til arrangementet Critical mass. Critical mass er eit arrangement som har til formål å promotere sykling som framkomstmiddel i trafikken. Fenomenet byrja i San Francisco i 1992, og som har spredd seg til fleire hundre byar over heile verda. Aksjonen har til formål å vise kor dårleg byen er tilrettelagt for syklistar. Sykkelturane går kvar siste fredag i månaden rundt omkring i byen, og vil du vere med så heng deg på. Er ikkje dette ein fin måte å sykle helga inn på, så veit ikkje eg!

Helgemoro

Published by

Helga nærmar seg, og for min del er den første jobbveka etter ferien ferdig om nokre timar. Det var heftig å kome tilbake på jobb, med nye prosjekt og full fart. Dei dagane då alt står på hovudet er gode dagar, så eg heng med som best eg kan. Eg har to tips til deg som er i Oslo og som er glad i bøker. Det er nemleg to marknader denne helga, like ved kvarandre. Aschehoug har sin bokmarknad på Sehesteds plass, og Tronsmo har sitt i Christian Augusts gate. Begge delar er vel verd å stikke innom. Eg kan vel berre nemne fenomenet julegåver? Fredagens bilde er frå ein fin park i Paris, berre for å minne om deilige feriedagar. Eg ynskjer alle som stikk innom ei fredeleg helg, ta vare på deg sjølv og dine!

Ingen engel

Published by

Eit av byens beste konditori er i vinden for tida. Pascal Dupuy har mista retten til å ha lærlingar, etter at utdanningsetaten har gripe inn. Han skal ha opptrådt ubehøvla mot lærlingane, og nekta dei overtidsbetaling. At franskmenn har temperament er kanskje ikkje noko nytt, og eg forstår samtidig at unge lærlingar har opplevd det som ubehageleg og stressande å ha ein hissig sjef. Likevel syns eg det er litt “tidig”, som bergenserane seier, at ei anna av skuldingane mot han, som VG sjølvsagt ikkje siterer, for då blir det heile litt mindre saftig, at ein annan ting dei skuldar han for er å ikkje vere til stades. Ein av lærlingane hadde uttalt at vedkommande hadde hatt Pascal til stades i til saman to dagar over to års læretid. Å ha ein hissig og kjeftete sjef kan vel ikkje vere så ille når han nesten aldri er der?

Meir deling

Published by

Som eg skreiv i går, har samlarar også heldigvis lett for å dele goda. Eg er med på eit internasjonalt parfymeforum, og der har vi dei siste vekene hatt “The Scent Trail” gåande. Det byrjar ganske enkelt med at vi vart delt inn i grupper, og kvar av desse gruppene har ein “starter”. Startaren leiter gjennom sine småprøver og dufter, og lagar eller finn fram fem prøver på minimum 1,5 ml av ulike parfymer, og sender dei til nr. 2 på lista. Så tek nr. 2 det han eller ho vil ha, legg i nye prøver og sender vidare fem prøver til nr. 3. Sidan vi bur over heile verda tek dette litt tid, eg fekk min pakke frå Australia i går, og skal sende vidare til USA i morgon. Pakken frå Australia inneheldt fem skattar, fire av dei er dufter eg aldri har prøvd før, og som ikkje er råd å få tak i her i landet. Eg fekk desse duftene: Donna Karan: Gold Keiko Mecheri: White Petals Nasomatto: Silver musk Bornard: Lelande Bleu …

Kva skal ein med fiendar…

Published by

…når ein har slike kollegaer? Vår økonomiansvarlege sit innerst i gangen, og finn stadig på rampestrekar av ulik art. Denne gongen vart han offeret. Eit defekt tastatur dukka opp, det fekk dytta bomull ned mellom tastane, og den vart samvitsfullt fukta. Torsdag kveld vart karsefrøa sådd i den våte bomulla, så når han kom på jobb tirsdag morgon var karsen allereie klar til å bli hausta. Han har framleis ikkje funne ut kven syndaren er, og eg seier berre: I know nothing, I’m from Barcelona…

Shake it, baby, shake it!

Published by

Earth, Wind and Fire var mine syttitalsheltar. Eg lagde meg ein radio i valgfag elektronikk, hadde ei skyteledning som antenne og låg med denne vesle dingsen under puta lenge etter leggetid. Eg klarte å få inn Radio Luxembourg, og der oppdaga eg denne energiske gjengen. På diskoteket i kjellaren under kaféen i Ulsteinvik spelte dei også EWF, og vi dansa oss støle. Høyr kva vokalisten gjer rundt 4:00, det er berre veldig bra – framleis!

Del godene!

Published by

Nei, dette har ikkje blitt ein politisk blogg, sjølv om eg kan kome med eitt og anna drypp. No handlar det om folk som er lidenskapeleg opptekne av eit eller anna, som parfyme, haging eller kva veit eg. Eg har nemleg oppdaga eit fellestrekk for slike menneske; dei likar å dele lidenskapen sin med andre. Og det gjer seg reint fysiske utslag, i form av Hemmelig Hagevenn-prosjekt, Secret santa eller The Scent Trail. Men det gjer seg også utslag i at når eg er i Paris så er det ei rein glede for meg å gå inn i Palais Royal og handle Bas de Soie og Tubereuse Criminelle til ByP. Det vart han så glad for at han har sendt meg ei miniskattkiste med småflasker! I skattkista fann eg: Serge Lutens: – Fumerie Turque – Borneo 1834 – Sarrasin – Tubereuse Criminelle Christian Dior: – Diorissimo EdT – Bois d’Argent Montale: Amber & Spices Prada: no. 3 Cuir Ambrée Guerlain: Vol de Nuit Parfum Caron: Nocturnes Atelier Cologne: Bois Blonds Gucci: Rush Byredo: Rose Noir …

Slik sår du stokkrosene!

Published by

No er frøa i posten, så i løpet av denne veka burde alle ha sine. Det enklaste er å så stokkrosefrøa no i haust. Ha dei i ei potte med alminneleg jord, som er fri for ugrasfrø. Fukt jorda, og strø frøa utover. Dekk med eit tynt lag jord. Så gjerne alle frøa i same potte, det er ikkje sikkert at alle slår til. Sett potta ute, du kan gjerne grave den litt ned i jorda slik at den syg væte frå jorda. Dekk den med litt fiberduk eller liknande, slik at væte går igjennom, men ugrasfrø ikkje kjem oppi. La potta stå ute over vinteren. Pass på på våren, så den ikkje tørkar. Den bør ikkje stå i steikande sol. Vandrande skugge er fint. Når spirane ser ut til å tole det kan du prikle kvar spire i ei potte. La dei stå på same måte som tidlegare. Når rosettane har fått litt storleik kan du plante dei der du vil ha stokkrosene. Første året får du ein stor rosett med ein stilk som …

Stokkrosefrø på veg til deg!

Published by

Eg har pakka stokkrosefrøa frå Paris, så i morgon går dei i posten. Innpakninga kjem også frå Paris, men det er mogeleg den er å få tak i her i landet og. Du kan iallfall bestille den frå Palais des Thees sin nettbutikk. Det er små tefilterposar som du kan fylle opp med den teen du vil ha, eller med frø. 2,9 euro, altså 24 kroner for 100 posar er vel ikkje ille? Eg syns iallfall dei var ganske smarte. Eg har lova bort 10 porsjonar frø, men eg har over tjue. så viss du melder deg i kveld på altgodtblogg ætt gmail dått com og skriv adressa di, så får du frø, du og. Eg treng ikkje så mange. Ha ein fin kveld!

Dei glade tjueåra

Published by

Eg såg The Great Gatsby i natt. Ein flott film, som beskriv boomen i USA etter første verdskrigen, då folk som gjorde dei rette trekka på rett tidspunkt bygde seg opp store formuer på kort tid. Mot slutten av filmen spelar dei denne vakre valsen, “When you and I were seventeen”. Eg har ikkje funne den med vokal, men her er den i instrumentalversjon. Eit stykke utover i sangen kan du høyre eit musikalsk sitat, “Drink to me only with thine eyes”, viss du lyttar nøye. Sjå filmen, den har tolt å bli gamal.

Det glade sekstitalet

Published by

NRK feira femtiårsjubileet for opninga av fjernsynet i Norge i går. Det gjekk ein morsom dokumentar i natt med engelske rockeband frå sekstitalet. Der fann eg denne gjengen her, Freddie and the Dreamers. Eg postar den her som eit døme på heilt håplaus koreografi. Kven var det som sa at alle band måtte danse? Eg berre spyr.

Eit viktig bilde!

Published by

Det ser ut til å bli ei strålande helg, og då skal vi ut på tur, slik er det berre. Eg planlegg ein sopptur, for å prøve å finne litt steinsopp, kantarellar, traktkantarellar og kanskje litt piggsopp. Det er mine trygge sortar, dei kjenner eg igjen uansett lysforhold og skogbotn, og eg er sikker på at ingen vert sjuke av det eg plukkar. Soppbøker går ut på dato, så skaff deg ei ny viss du har arva den du har av bestefaren din. Oppdatert kunnskap fordrar oppdaterte soppbøker. Eg kjenner folk som har blitt alvorleg sjuke av spiss giftslørsopp. Difor postar eg dette bildet. Sjå nøye på det, på bildet er det to giftslørsoppar og ei lita rekke med traktkantarellar – side om side. Det er altså lett å ta feil, men viss du lærer deg skilnaden så er du trygg. Giftslørsopp skal du ikkje ta i ein gong, dei tre traktkantarellane her hadde fått stå i fred for meg. Ha ein fin tur i skogen! Bildet er lånt frå vg.no.

Siste feriefredag!

Published by

Denne fredagen er siste dagen i min ferie, og eg nyt den i langdrag. I kveld tenkte eg å dra med meg nokre av dei eg har rundt meg ned på rådhusplassen for å høyre Oslo-filharmonien framføre Beethovens niande symfoni, det trur eg blir strålande fint. I morgon får eg kanskje til ein sopptur, og så er eg open for alt som skjer. Eg ynskjer alle som stikk innom ei strålande fin helg, ikkje med eit blomebilde som vanleg men med eit regnbilde frå Paris. Det er teke inne i hagen til Palais Royal der du finn både Serge Lutens, Marc Jacobs og andre morsomme ting. Ta vare på deg sjølv og dei du er glad i!

Parisisk salat

Published by

Ikkje eit vondt ord om norske grønsaker, men utvalet, kvaliteten og prisane på alt grønt i Paris er fantastisk. Sommarferien og eit boligbytte med ein fransk familie gjorde at vi hamna i 20. arrondissement, altså ein av dei austlege bydelane i Paris. I kvar ende av gata vi budde i er det stor grønsaksmarknad to dagar i veka. Der kan ein handle inn alt ein treng av frukt og grønsaker til resten av veka. Slikt inspirerer meg til å lage store salatar, som er perfekt å servere ein sval sommarkveld etter ein varm dag. Gryterettar og gratengar er ikkje tingen no. Ei anna glede ved å vere i Paris er bakverket. Dei klassiske baguettane vert borne heim to gongar for dag, ein til lunch og ein til middag. Heldigvis har dei lært seg å lage Pain Complet, altså noko som minner om grovbrød, som vi kan få til frukost. Men til middagen høyrer det liksom med å servere ein deilig, lang baguett. Barna og eg filosoferte over kor mange baguettar som vert bakt i Frankrike …

Siste paparazzi-bilde

Published by

I går, før vi sette oss på flyet, rakk vi å få med oss Yves Saint Laurent-utstillinga i Petit Palais. Den er sommarens store mote-snakkis i Paris, og er konstant utselt. Vi var innom Fnac, ei elkjøp-liknande forretning som også har eit billettkontor der du får kjøpt billettar til alt mellom himmel og jord. Eg anbefalar deg å bruke dei viss du skal til Paris, og skal planlegge kva du skal gå på av utstillingar og konsertar. Du kan bestille billettar via nettsidene deira, eller gå i ein butikk i Paris, viss arrangementet du skal på er meir enn 48 timar fram i tid. Her ser du køen då vi gjekk frå utstillinga, det var ein tjue meter lang kø for dei som hadde førehandskjøpt billettar, og køen som du ser mest av her, er for dei som ikkje hadde førehandskjøpt. Den køen strakk seg i periodar heilt ned til Champs Elysées. Berekna ventetid: ca. to timar… Denne utstillinga var også belagt med eit veldig strengt praktisert fotoforbod, og med så mykje vakter som vandra …