Month: september 2012

Bordsettinga

Published by

Korleis ein plasserer gjestane til bords er gjenstand for intense diskusjonar. For oss som har bikka førti, og som i tillegg hadde skikk og bruk som obligatorisk lektyre i barndommen, er det heilt innlysande at ein skal sitte annakvar mann og kvinne, og at gifte par skal splittast. Ein skal ikkje ha den ein et middag med til vanleg til bords i eit finare selskap. For den yngre generasjonen er dette rekna som gamaldags og firkanta, dei plasserer par saman, og ikkje minst plasserer dei venneflokkar saman. For meg er dette heilt bakvendt, eit av hovudmåla mine med eit selskap er å bli kjent med nye menneske, og kanskje til og med få ein interessant og beleven bordkavaler, viss eg er heldig. Men for å balansere desse omsyna fann vi ei anna løysing i vårt bryllup. Vi fordelte gjestane på bord, og satte par på same bord. På den måten kunne gjestane sjølve ta stilling til korleis dei satte seg. Det førte til at det vart forskjellige løysingar frå bord til bord, og det syns …

Til min kjære

Published by

Kjære Kjetil, Kva er det du gjer med meg? Kva er det som gjer at eg kjenner langt inn i sjela at eg vil vere saman med deg for resten av livet? Det er ikkje alltid så lett å sette ord på denne kjensla, dette behovet for å ha nettopp deg saman med meg. Men eg kjenner det. Eg kjenner det når du er ute på farten, og eg ventar på at du skal kome heim. Eg kjenner det når du held rundt meg og gir meg akkurat det eg vil ha og treng. Eg kjenner det når du svarer ærleg når eg spør deg om noko. (For det har eg lært meg gjennom eit langt liv, ein må aldri stille eit spørsmål som ein ikkje er budd på å ta imot eit ærleg svar på.) Eg kjenner det når du stiller opp for meg, når eg virkeleg treng deg. Og ikkje minst, du let meg stille opp for deg, og gi deg det du treng. Ekstra godt kjenner eg det når vi syklar heim …

Borddekkinga

Published by

Vi har fått mange gode ord om bordekkinga, og folk syns at det var pent pynta i salen der vi hadde festen. Det er hyggeleg å høyre, for det er noko av det som eg la mykje arbeid i. Eg hadde hjelp av  forlovaren min, Ovedia, og Marianne, ei veldig flink dame som har gjort ein god del interiørstyling, men tinga vi brukte var i all hovudsak ting som eg har samla på meg gjennom det trekvarte året som har gått sidan vi bestemte oss for å gifte oss. Sjølve borddekkinga hadde Elisabeth hovudansvaret for. Kjære Ovedia og eg handla inn blomar på onsdag. Då kjøpte vi fire bukettar raude roser, ikkje dei største, og så kjøpte vi ein stor bukett av dei store oransje rosene med raude kantar. I tillegg kjøpte vi svarte bær, grøne og svarte strå, raude alstromeria, mørkeraude krysantemum og store grøne hortensiaballar med raudlege kantar. Blomane fekk først ei natt i romtemperatur, slik at dei byrja å springe ut. Frå torsdag til fredag sto dei i vår kjellar, kjøleg og …

Godteribufféen

Published by

Kva gjer ein når ein feirar bryllup og har 15 barn mellom seks og seksten på gjestelista? Ein planlegg (og gjennomfører) eit kort bordsete, med få talar. Berre dei viktigaste får tale under middagen. To timar er meir enn nok for barna. Ein plasserer gjestane på bord med 8-10 gjestar på kvart bord, slik at både små og store kan snakke saman og kvart bord vert ei fin gruppe. Ein plasserer foreldre og barna deira på forskjellige bord. Barn og ungdommar hentar fram det beste i seg når dei får sitte til bords utan foreldra ved sidan av seg. Ein steller i stand ein godteribuffé som får både små og store til å smile breitt.       På godteribufféen har ein noko søtt og noko salt, altså snop for ein kvar smak.     På den måten får både store og små eit fint bryllup. 🙂  

Den hektiske veka

Published by

No er vi på veg inn i den hektiske veka. Bryllupet står på laurdag, så det er mykje som skal ordnast dei neste dagane. I dag skal eg hente hårpynt, og eg skal treffe frisøren min. I kveld skal vi lage program til vigsla, og det tek kanskje kvelden i morgon og. Onsdag ettermiddag overtek vi nøklane til lokalet, og då må alt flyttast opp dit, drikkevarer, tørrmat, pynt og anna som må til for å lage fest. Det blir ingen liten operasjon! Så om det vert litt stilt her dei neste dagane så ha tol med meg og oss. Vi kjem sterkare attende etter helga! 😀

I dag! På tv!

Published by

(Puh, denne gongen gløymde eg ikkje å seie frå.) I ettermiddag, sånn i sekstida, er eg på tv igjen! Denne gongen er eg til og med på eigne bein, utan Hanne på Høyden som støttekontakt. Det vert i overkant spennande, men det går sikkert bra. Eg skal lage urtesalt, eg skal sylte tomatar og så må eg vise nektarinsyltetøyet ein gong til, for det er så lett. Så om du har lyst til å sjå meg på tv, så skru på NRK1 klokka seks. Har du søvnproblem går programmet i reprise klokka 05:00 (!!) torsdag morgon, og for dei heimeverande går det i reprise klokka eitt på torsdag. Heng på!

Laks med sprø salat

Published by

Sjølv om kalenderen viser september skin sola rett som det er. Då gjeld det å nyte varmen og lyset så lenge det er her. I butikkane finn du lekre rotfrukter, frukt og bær, så du kan også nyte smakane av sommaren og. I dag har eg lagd ein lekker lakserett der eg brukar rotfrukter som salatgrønsaker. Då får du ein sprø, frisk og smaksrik salat som også mettar godt. Eg serverte laksen åleine saman med salaten og ein urtesaus, men du kan og servere poteter eller byggris til. Laks er vår tids fastfood, spesielt dei fileterte lakseryggstykka som du får kjøpt vakuumpakka og ferdige, klare for ein kjapp middag. Det har kome torsk i same type innpakning, så ferske, lettvinte fiskemiddagar er enkelt å få til, sjølv om det er billigare å filetere fisken sjølv. Filetert fisk treng minimal varmebehandling, og middagen er klar til servering på fem minutt. Det betyr at du bør vente med å lage til laksen til salaten og urtesausen er klar. Slik gjorde eg det: Laks med sprø salat 800 …

Skogsbæris

Published by

Til dessert lagar vi heimelaga is av bær som vi har teke vare på i frysaren. Eg er ei utolmodig sjel, så eg orkar sjeldan plukke bær lenge i gongen. Difor har eg ein boks i frysaren, der eg legg i bær når eg har tid og ork til å plukke. Der finn du litt blåbær, litt bringebær og litt bjørnebær frå hagen. Når boksen er full, tek eg den ut og lagar ein deilig sommaris av den. Du kan også lage denne isen med bær frå frysedisken. Isen vert laga på enklaste måte, utan ismaskin, men med matmølle. Eg søtar den med sommarhonning, som eg smeltar før eg har den i matmølla. Viss ikkje blir det klumpar av honning i isen, og det er ikkje noko særleg. Måla eg oppgir er omtrentlege, og du kan bytte ut bærsortar, eller supplere med dei bærsortane du har tilgang til som du likar. Men bæra du brukar må vere frosne, elles må du styre med å røre i den medan den står i frysaren. Dette er is …

Sitronpasta med kylling

Published by

No når sommaren går mot slutten er eg ekstra påpasseleg med å ta vare på og nyte dei gode sommarsmakane. Den overfloda vi finn no av urter, frukt og bær kan både takast vare på i krukker og glas, og den kan nytast her og no. Eg lagar ein enkel pastarett i dag, som har friske sommarsmakar i seg med urter, kvitløk og sitron. Denne pastaretten smakar friskt og sommarleg. Ikkje vert redd for smørmengda, dette er mager mat med magert kjøt, så litt godt smør gir den rette smaken. Til steikinga brukar eg margarin. Eg vil steike kyllingen på høg varme slik at den får fin skorpe, og til slik steiking gir margarin det beste resultatet. Sitronpasta med kylling 800 g kyllingfilet 2 ss margarin 500 g pasta, eg brukte bandspagetti Safta av1 sitron 2 dl vatn 3 ss smør 3 fedd kvitløk Salt og peppar Masse fersk basilikum og persille Skjer kyllingfileten i strimlar. Steik den i margarin til den får fin og brun overflate, og er gjennomsteikt. Salte og pepre undervegs. Legg …

Hal David (1921-2012)

Published by

Hal David er mykje mindre kjent enn sin musikalske partner, Burt Bacarach. Saman skreiv dei ei lang rekke klassiske pop-perler som står att i historia og aldri vil bli gløymt. Hal David var tekstforfattaren, og skreiv smått geniale tekstar til Burt Bacarach sine særprega og elegante melodilinjer. Ofte kunne tekstane og sangane vere ganske melankolske, ofte var dei mangetydige og rørande. Saman skapte Bacarach og David musikk som ingen andre hadde laga før dei, som ikkje likna på noko anna og som du kjenner igjen med ein gong du høyrer det. Denne er ei av dei beste: Do you know the way to San José, om alle som vil til Hollywood for å bli berømte og vinne verda. Dei fleste blir verken berømte eller verdsvinnarar, dessverre, men endar opp med å jobbe på barar, caféar og bensinstasjonar. Do you know the way to San José? I’ve been away so long. I may go wrong and lose my way. Do you know the way to San José? I’m going back to find some peace of mind …