Month: januar 2020

Klassisk tomatsuppe

Published by

Då eg studerte var det tomatsuppe vi levde på dei siste par månadane før jul, og før sommarferien. Og posesuppe hadde vi ikkje råd til. Vi hadde mjøl og margarin i hus, og eit par buljongterningar. Då trengte vi berre ein liten boks tomatpuré, som den gongen kosta 1,90, for å få eit fullverdig måltid. Vi hadde som regel ein eller annan variant av pasta og, som fekk vere med i gryta. Det var sjeldan så raust at vi hadde kokt egg i suppa, det tok vi oss ikkje råd til.  No har eg fått utvida repertoaret litt, men basisoppskrifta er framleis den same. Eg lagar tomatsuppa på ein bechamelbase, altså smør surra i gryta med mjøl, og så kraft oppi som kokar seg tjukk og fin. Krafta er som regel buljongterningar, men har du kokt gulrøtter, kål eller skrelte poteter, så ta vare på kokevatnet. Det er kraft, og passar perfekt å ha i ei suppegryte som denne. Suppler gjerne med kokt makaroni, kokt egg eller kanskje til og med litt sprøsteikt bacon, då har …

Krydra tomatsuppe

Published by

Ei godt krydra tomatsuppe er perfekt viss du er litt snufsete eller berre treng noko som verkeleg varmar. Denne oppskrifta kan du utvide, til dømes med linser, bønner og ulike grønsaker. Når suppa er godt krydra er det fint å servere den med litt rømme, det kjøler ned dei aller sterkaste ilingane frå chilien. Doser chili litt og litt, så passar du på at det ikkje blir heilt overveldande sterkt. Eg brukte ein liten, tørka chili, og det var meir enn sterkt nok til 1,5 liter suppe.  Nokre kallar denne typen suppe meksikansk suppe eller tacosuppe, då kan du også ha steikt, tacokrydra kjøttdeig i eller ved sidan av. Viss du har grønsaksskeptikarar i familien, så kan du gjere slik vi gjorde heime hos oss då barna var små: Vi laga pinglesuppe. Då tok eg suppa til den som var engsteleg for bitar i suppa, og køyrde den glatt med stavmiksar. Då var alle dei heile bitane borte, og suppa var blitt pinglesuppe. Dei aller største pinglene måtte kanskje attpåtil få silt pinglesuppe. Det var …

Bifflapskaus/brun lapskaus

Published by

Eg har fortalt om «spise-ut-av-frysaren»-prosjektet mitt? Noko av det eg fann der var ein bit oksekjøt frå nyttårsaftan. Då laga eg heilsteikt indrefilet, og den tjukke enden vart kasta i frysaren i ein pose, i kampens hete. Den tok eg opp her om dagen, og laga noko eg nesten aldri gjer; ein klassisk brun lapskaus, eller bifflapskaus. Bifflapskaus er den aller finaste lapskausen, og det smarte er at det skal ikkje så mykje kjøt til. Eg hadde ca. 300 g beinfritt kjøt, og det vart til middag til seks personar! Å bruke små porsjonar med kjøt i ei suppe eller ei gryte er ein god måte å dryge maten på. Kutt kjøtet i relativt små bitar, og pøs på med sunne, fine rotgrønsaker, legg til litt kål og løk, og så har du førsteklasses middag å by vener på.  Ja, og så er det dei store spørsmåla i livet: Tallerken eller skål? Skei eller gaffel? Der er vi ikkje heilt einige her i huset, men mette blir vi. Eg laga bifflapskausen i jerngryta mi, då …

Lapskaus på julerestar

Published by

Det slår ikkje feil, kjøleskap og frysar er fulle av restar etter julefeiringa. Eg var veldig fornøgd med meg sjølv før jul, eg hadde eit «spise ut av frysaren»-prosjekt. Det var av bitter erfaring, det har ein tendens til å hope seg opp. Vi hadde middag i minst fjorten dagar berre av ting vi fann i frysaren, deriblant ein lapskaus på årsgamal pinnekjøtkraft. For eg gjorde jo akkurat det same i fjor, tok vare på kjøt og kraft etter julemiddagen. Viss du ikkje tek med feittet så held det seg eit år i frysaren, det kan eg bevitne.  Denne jula feira vi i Sverige, og der har dei noko dei kallar kassler. Det er ganske enkelt ei bayonneskinke, og noko av det beste eg visste av julepålegg då eg var barn. Fårerull og syltaflesk var ikkje så nøye for meg. Tjukkskorne bayonneskinkeskiver derimot, var heilt fantastisk. Heile kjøtbiten gjekk ikkje med, og for at den ikkje skulle gå i hundane så kutta eg den i små terningar, og lagde ein aldeles fortreffeleg lys lapskaus på …