All posts filed under: Gryterettar

Jegermat – kylling cacciatore

Published by

Eg fekk tak i ein heil kylling på benken her om dagen, og hagen er full av tomatar. Kva gjer ein då? Ser til Italia! Kylling cacciatore er ein kylling laga i jegerstil. Du kan sikkert bruke denne oppskrifta på sjølvskote vilt, men eg syns den er god med kylling, og vil gjerne sleppe å skyte den sjølv. Eg har gjort det litt komplisert i dag, eg delte opp kyllingen i porsjonsstykke, og beina ut både bryst og lår. Det gjorde eg for å behalde det gode skinnet, det sit utruleg mykje smak der. Kylling cacciatore kan lagast i ulike variantar, men eg likar å panere kyllingstykka. Dei får den deilige sprø skorpa oppå, og mjølet på undersida er med på å jamne sausen. Viss du syns det blir for mykje styr kan du lage dette med kyllinglår frå frysedisken og. Men bruk helst kyllingbitar med skinn, dei har mest smak. Eg brukte sjampinjong i sausen, men har du vore ein tur i skogen og funne sopp, passar både steinsopp og kantarell perfekt til denne …

Bifflapskaus/brun lapskaus

Published by

Eg har fortalt om “spise-ut-av-frysaren”-prosjektet mitt? Noko av det eg fann der var ein bit oksekjøt frå nyttårsaftan. Då laga eg heilsteikt indrefilet, og den tjukke enden vart kasta i frysaren i ein pose, i kampens hete. Den tok eg opp her om dagen, og laga noko eg nesten aldri gjer; ein klassisk brun lapskaus, eller bifflapskaus. Bifflapskaus er den aller finaste lapskausen, og det smarte er at det skal ikkje så mykje kjøt til. Eg hadde ca. 300 g beinfritt kjøt, og det vart til middag til seks personar! Å bruke små porsjonar med kjøt i ei suppe eller ei gryte er ein god måte å dryge maten på. Kutt kjøtet i relativt små bitar, og pøs på med sunne, fine rotgrønsaker, legg til litt kål og løk, og så har du førsteklasses middag å by vener på.  Ja, og så er det dei store spørsmåla i livet: Tallerken eller skål? Skei eller gaffel? Der er vi ikkje heilt einige her i huset, men mette blir vi. Eg laga bifflapskausen i jerngryta mi, då …

Lapskaus på julerestar

Published by

Det slår ikkje feil, kjøleskap og frysar er fulle av restar etter julefeiringa. Eg var veldig fornøgd med meg sjølv før jul, eg hadde eit «spise ut av frysaren»-prosjekt. Det var av bitter erfaring, det har ein tendens til å hope seg opp. Vi hadde middag i minst fjorten dagar berre av ting vi fann i frysaren, deriblant ein lapskaus på årsgamal pinnekjøtkraft. For eg gjorde jo akkurat det same i fjor, tok vare på kjøt og kraft etter julemiddagen. Viss du ikkje tek med feittet så held det seg eit år i frysaren, det kan eg bevitne.  Denne jula feira vi i Sverige, og der har dei noko dei kallar kassler. Det er ganske enkelt ei bayonneskinke, og noko av det beste eg visste av julepålegg då eg var barn. Fårerull og syltaflesk var ikkje så nøye for meg. Tjukkskorne bayonneskinkeskiver derimot, var heilt fantastisk. Heile kjøtbiten gjekk ikkje med, og for at den ikkje skulle gå i hundane så kutta eg den i små terningar, og lagde ein aldeles fortreffeleg lys lapskaus på …

Hønsefrikassé

Published by

Frikassé er ein klassisk søndagsmiddag der kokt kjøt vert servert med kokte grønsaker og ein jamna saus. Det er ein ekte barndomsmiddag, og noko av det beste eg veit. Sausen skal vere litt søt og litt syrleg, og det er mange måtar å oppnå det på. Eg har litt vin i krafta, men det er ofte ikkje nok. Med litt eddik i sausen får du akkurat den rette balansen mellom surt og søtt. Grønsakene i ein frikassé kan varierast. Du kan ha i båtar av kvitkål, kålrotterningar, brokkolibukettar, persillerot eller selleristenger skore i tynne skiver. Dei fleste kål- og rotgrønsaker vil berre tilføre smak og farge til frikasséen. Brokkoli bør du vente med å ha i til to-tre minutt før servering, eventuelt koke den for seg sjølv, og servere den ved sidan av. Frikassé kan også lagast med karri, då droppar du det syrlege, og brukar heller ei teskei karri i gryta. Kna i så fall gjerne karrien saman med smøret når du jamnar gryta. Karrismaken utviklar seg veldig godt i møte med feittet i …

Oksegryte med søtpoteter og persillerot

Published by

I dag har eg laga ei kjøttgryte med rotgrønsaker og paprika. Det er ein slags variant av biff stroganoff, og den er laga av billig og seigt oksekjøt. Men det seige kjøtet er det beste når det får koke lenge, så det handlar berre om å vere tolmodig. Eller eventuelt å ha ein trykkokar. Når ein er mange til bords må det mykje kjøt til, og det å stå og steike kjøtet i porsjonar i gryta er uendeleg kjedeleg, og fyller huset med steikeos. Eg fann ein genial måte å gjere dette på, som går mykje fortare, og som skjer medan du gjer andre ting. Eg steiker kjøtet med varmluft i steikeovnen! Då får eg i gang ein fin mailliard-prosess, den gjer at kjøtet vert brunt og ikkje minst at det blir masse deilig smak i gryta. Denne framgangsmåten går også fint å bruke viss du skal lage vilgryte, elggryte eller liknande. Har du trykkokar så puttar du så kjøtet i gryta, får opp trykket, og så er kjøtet mørt på førti minutt. Har du …

Moderne vilt

Published by

Urinnstinktet kjem fram i oss når vi får samle og jakte. For min del handlar det mest om samling, men eg har folk i nær familie som også vil jakte, og då dryp det på oss når viltet skal parterast og fordelast. To dugelege stykke reinsdyrkjøt fekk vi ta hand om, og det vart mat til seksten svoltne vaksne og ein liten gjeng med barn i tillegg. No har eg tilpassa oppskriftene til eit alminneleg søndagslag, så du kan gjenta suksessen om du får tak i godt kjøt. Viss du følgjer denne oppskrifta har du mat til iallfall åtte personar. Det moderne ved den er at eg serverer den med ein plommechutney i staden for det klassiske tyttebærsyltetøyet, og at eg smakset sausen med blåmuggost i staden for meir tradisjonelle ingrediensar.  Denne oppskrifta kan brukast både på hjort og elg. Ikkje bruk den på det aller finaste kjøtet, dette kjøtet vert kokt lenge, og alt vert mørt med så lang koketid. Å lage gryte til mange er ei logistisk utfordring, det er eit stort og …