Month: juni 2011

I gang igjen…

Published by

Jepp, det er bryllupskaketid igjen. I helga giftar mi fine kusine seg, og eg gjev dei ei bryllupskake i gåve. Den kjem til å likne på den du ser her til høgre, men den skal stå på eit sunnmørsk kakebord som mor og tanter har bakt til i over ei veke, så denne vert berre i tre etasjar. Oppskrifta til kaka finn du her, Eg lagde litt meir enn to porsjonar for å fylle former på 18, 24 og 32 cm. Og for de av dykk som er bekymra for forkjølinga mi, det er ingen grunn til å bli uroa. Eg har hatt assistent til alt arbeid med den så langt, så kaka har ikkje blitt hosta på. Takk til Maria for assistanse! Så til helga skal vidunderet fraktast til Lysebu, og bli fortært av ei strålande fin forsamling. Gratulerer på førehand, kjære brudepar!

Remedie nr. 3

Published by

Ok, no har eg prøvd smoothie proppa med vitaminar, og eg har prøvd ”décoction anti-infectieuse”. I dag tenkte eg å prøve noko som var basert på ei oppsummering av alle dei gode råda i går. Eg fekk mange råd, med stor variasjon, frå kvitløk og ingefær til hot whiskey og raudvin. Så då vart det eit kompromiss av alle desse råda. Eg hadde ståande ei halv flaske raudvin frå festen som var her på fredag. Den var rett nok alkoholfri, sidan den var medbrakt av ein gravid gjest, men det fekk meg eigentleg berre til å føle meg litt skikkeleg og snill, som ein skal når ein er sjukmeldt. Raudvinen vart varma opp i ei gryte, og oppi vinen hadde eg fire kardemommekjerner, fire nellikspiker, fire skiver fersk ingefær, ei kanelstang og safta av ei raus skive sitron. Dette fekk stå og trekke i 20-25 minutt. Då det hadde trekt ferdig, hadde eg i ei skei med honning, og så kom eg på at eg hadde litt rom ståande. Det var berre ein liten slant som …

Kva skal vondt fordrive?

Published by

No har eg prøvd med forkjølelsessmoothie, det hadde ingen særleg effekt. I går kveld prøvde eg mi franske venninne sin “décoction anti-infectieuse”. Då kokte eg opp 0,5 l vann med sitronskall, kanelstang og 3-4 nellikspiker. Eg lot det trekke litt, før eg pressa oppi sitronsafta av ein halv sitron og raust med honning. Dette heng på greip, sitron har eteriske oljar i seg som løyser opp slim, og nellik og honning er bakteriedrepande. Mor mi tyr alltid til honning. Av og til sit ho ganske enkelt med ei skei i munnen, og let honningen smelte sakte men sikkert. Eg har også fått forslag om kamillete med honning, og timiante. Kva råd har du å by på? Kva tyr du til når sommar- (eller vinter-)forkjølelsen slår til for fullt? Eg tek gjerne imot tips og oppskrifter i kommentarfeltet. Prosit!

Pick-me-up

Published by

Ja, eg veit ikkje om dette fungerer, men ei vitaminbombe til frukost må vel kunne bidra til å kurere ein sjukling? Eg har sutra over forkjølelsen min tidlegare, og den er framleis ikkje gått over. Dette blir frukosten min i dag, og så krysser eg fingrane for at kombinasjonen væske og vitaminar gjer susen. Væska gjenopprettar balansen i kroppen, og vitaminane styrkar immunforsvaret. Det er iallfall teorien min. Slik lagar eg min forkjølelsessmoothie: Forkjølelsessmoothie 2 nektarinar To nevar steinfrie, raude druer 1 dl mana-juice 1 dl melonyoghurt Rens frukta, og del den opp grovt. Putt alt i ein blender. Køyr det glatt. Drikk det frå eit romsleg glas med sugerør medan du ligg på sofaen med dyne på.

Nytt prosjekt!

Published by

Eg har tidlegare fortalt om Smalhans, kokeboka mi med oppskrifter på god mat for trange tider. Samlaget vil ha fleire bøker frå meg, og det neste prosjektet er allereie i gang. Det skal handle om korleis vi handterer ting vi har i hagen og i skogen, og eg skal mellom anna skrive om svarthyll. GundaM skal ta bilda til boka mi, og ho er i Trøndelag. Difor treng vi tilgang til svarthylltre i Trøndelag som ho kan fotografere, og som vi kanskje kan få plukke av til vi skal lage svarthyllsaft. Veit du om eit slikt tre, og kan vi få lov til å boltre oss med det midt i juli?

Er du ren? Er du tro?

Published by

Kan speilet tale? Speilet kan tale Speilet skal se på dig hver morgen, forskende, se på dig med det dybe, kloge øie, – dit eget! hilse dig med det varme, det mørkeblå øie. Er du ren? Er du tro? Det er dramatisk, dette diktet av Sigbjørn Obstfelder. Eg møter ofte menneske som seier at det er så viktig for dei at ein er ærleg og open. Dette er eigenskapar eg og set stor pris på. Alt for mykje vert fortia, pynta på og feia under teppet. Samstundes er det påfallande at løgn er ein del av den sosiale smøringa menneske imellom. Vi lyg om at maten var god, vi lyg om at vi har det fint når vi eigentleg føler oss heilt knust og vi lyg om at vi har planar ein kveld vi vert invitert i selskap, medan det vi treng er å tilbringe ein kveld i sofaen. I nære relasjonar er løgna med på å halde oss saman. Kjærestar, særleg dei nyforelska, lyg for å framstå som meir attraktive for den andre. Eg …

Ja, vi et Rudolf

Published by

Mine amerikanske vener ser med sjokk og vantro på at vi et Rudolf. I svigerfamilien finst det jegerar, og jegerar kjem attende med slakt, deriblant reinsdyr. Nokre bitar av desse reinsdyra endar opp i frysaren hos oss. I helga tok vi opp ei diskret lita steik, i utgangspunktet var den nærare to kilo. Etter at den var reinskoren, mellom anna for eit stykke ribbein, var den 1,2 kg. Perfekt storleik for ein liten familie. Når ein skal skjere reint kjøt er det fleire ting ein bør tenke på. For det første; fjern alt bein. Å steike kjøt på beinet tek lengre tid, og dessutan kan ein koke kraft på beinet. Klassisk vinn-vinn-situasjon. For det andre; alt kjøtet treng ikkje henge saman. Har du bomullstråd kan du knyte steika saman slik du vil ha den. Får du bitar av kjøt som ikkje heng saman med sjølve steika så gjer det ingenting. Skjer steika opp, legg bitane inni, krydre og bind i hop. For det tredje; fjern alle perlemorsfarga sener. Gjennom kjøtet går det kvitaktige sener som …

Når ein først er pjusk…

Published by

-så gjer det ingenting at NRK har bestemt seg for å vise M/S Nord-Norge si reise frå Bergen til Kirkenes. Eg har tidlegare fortalt om mitt spesielle forhold til Hurtigruta, eller Hurtigruten, som den eigentleg heiter. Eg er fødd ombord i M/S Lofoten, så desse båtane ligg mitt hjarte nær. Difor er det eit fortreffeleg tidsfordriv å sjå ferda nordover på tv. Eg trur ingen forsto at dette skulle bli ein suksess, men det har det blitt. På facebook-sida til sendinga går praten natta igjennom, og både plassar, ruta og musikken som blir spelt vert livleg diskutert. Følgjer du med? Bur du der nord, og er ute i båten din, eller var du med i Lødingen sykkelklubb, som sykla jamsides med Hurtigruta mellom Raftsundet? Var det du som sende ei helsing til Bitta? Eg veit iallfall at mor mi og venninna hennar står på kaia på Finnsnes i dag litt over elleve, så vink litt ekstra frå sofaen eller frå kontorpulten din akkurat då. Send ein tanke til ho som vart sendt med M/S Lofoten …

Dårleg med smått stell

Published by

Eg er pjasken for tida, den store sommarforkjølinga har kome over meg og plagar meg med sår hals, tett nase og vond kropp. Så difor vert det ikkje så mykje aktivitet her i bloggen. Men eg får sende dei friske i familien (vi hostar alle, så mindre sjuke er vel meir presist) på kjøkkenet og lage oss litt sikringskost. Det hjelper på alt, også såre halsar og tette naser.

Kveldskos med rabarbra

Published by

No er rababraen på sitt beste, om ikkje så lenge bør den få stå i fred. Blomstrar rababraen din, så fjern blomane. Bruk dei grovaste stilkane no, så stimulerer du til ny vekst. Dei nye stilkane kan du ete ei stund utover sommaren, det er dei gamle stilkane som har mest oksalsyre, og som bør få stå i fred når vi har passert jonsok. Uansett er no tida for å bruke rabarbraen, gjerne i kombinasjon med jordbær, kvann eller pære. I går kveld lagde eg ein liten porsjon rabarbragraut til tre av oss. For meg er det eit barndomsminne, syrleg og søt graut med mjølk på. Vi hadde berre ekstra lett mjølk, og det er berre sånn passe godt til rabarbragrauten. Men eg tok litt vaniljeyoghurt på, og det vart veldig godt. Du kan godt bruke vaniljekesam og. Det viktigaste er at du et litt av noko mjølkeprodukt når du et rabarbra, så vert oksalsyra nøytralisert i kroppen. Slik lagde eg rabarbragrauten: Rabarbragraut 1/2 l rabarbra, rensa og kutta i bitar 3 dl vatn sukker …

Eit bidrag til bufféen

Published by

Ja, det sto det på invitasjonen til klasseavslutninga til tolvåringen. Eg hadde det så travelt at gode råd var dyre. Men eg hadde ei skål med kokte poteter i kjøleskapet, og masse deilige urter i hagen. Dermed vart det ein potetsalat med tre sortar løk, og med vinaigrettedressing. (På bildet ser det ut som ein rømmedressing, men det er ein emulgert vinaigrette. Det er berre litt overeksponert.) Slik gjorde eg det: Potetsalat med tre sortar løk og vinaigrette 6-8 kokte, kalde poteter 6 blad ramsløk Ein lang stilk toppløk eller to stilkar vårløk Ein liten bunt grasløk Dressing: 1 dl kvitvinseddik 2 dl olivenolje 1 ts honning 1/2 ts salt Nykverna peppar Nokre duskar kruspersille Ei eggekvite Skrell potetene, og kutt dei i terningar. Legg dei i ei skål. Kutt opp løken, og ha den i skåla. Hald unna litt grasløk til pynt. Ha alle ingrediensane til vinaigretten i ein høg, smal bolle, unntatt eggekvita. Køyr dei glatte med ein stavmiksar. Ha i eggekvita til slutt, og køyr stavmiksaren litt til slik at det vert …

You bring the sun out

Published by

You bring the sun out To warm my life up To make my love grow everyday You bring the stars out To light the night up To make the darkness go away You bring the sun out To warm my life up To make my love grow everyday You bring the stars out To light the night up To make the darkness go away I reach to you You reach to me Not matter where I go I know you’ll always be Never to far Far from my heart I’ll always have you here I always know you’re near You bring the sun out To warm my life up To make my love grow everyday You bring the stars out To light the night up To make the darkness go away  

Ein god idé

Published by

Eg kjenner nokre fine matmenneske, det vil seie at dei er like matnerdete (til dels meir enn, faktisk) som meg. Her om dagen gjorde vi ein avtale om at vi skulle møtast, og bytte kokebøker som vi aldri brukar. Det er jo alltid nokre som vert ståande ubrukte i hylla, eller du har laga den eine gode oppskrifta så mange gongar at du kan den utanat. Det er ein god tanke å få slike bøker i sirkulasjon til andre som kan ha bruk for dei, syns eg. Ein manns søppel er ein annan manns gull, seiest det. Det gjeld til fulle i slike situasjonar. Difor samlast vi, ein liten gjeng med matentusiastar, for å bytte/gje bort kokebøker. Nokre av dei vi inviterte var ikkje så erfarne på kjøkkenet som oss, dei fekk sjølvsagt forsyne seg fritt utan å bytte med noko tilbake. Som du ser på bildet under var det ein smule kaotisk, litt vin, te og pikekyss vart servert, samt godt brød og ein dugeleg porsjon hummus. Meir skal det ikkje til for å …

Den største sorga

Published by

Eg les og les i bloggen til Amelie, og føler så med henne i sorga hennar over å miste eit barn. Då eg holdt tale for femtenåringen min i konfirmasjonen hennar fortalde eg henne om korleis eg opplevde det å få barn. Det er som om hjarta mitt kom ut av kroppen min, og vart henne. (Og to år seinare vart det også broren hennar.) Så når ho vandrar rundt i verda er det hjarta mitt som vandrar rundt. Når ho ringer og fortel at ho sit på t-bana på veg heim etter å ha besøkt vennar på andre sida av byen, er det hjarta mitt som sit og bankar sårbart og ubeskytta der på t-bana. Samstundes må eg la hjarta mitt bevege seg fritt rundt, ho må bli stor, ho må lære seg å passe på seg sjølv. Eg kan ikkje forestille meg korleis det ville vere å miste eit barn. Eg tenker på Amelie, og vonar at ho klarer å hele seg sjølv og familien for dei såra dei får ved dette tapet. …

Karamellbrødhapåpudding

Published by

Dei som har lest oppskriftene mine ei stund veit at eg av og til finn på ganske vanvittige ting. I dag er “greia” ein brødpudding med karamellsmak. Brødpudding er ein klassisk måte å få brukt opp gamalt brød på, men i dag hadde eg nokre tørre bollar eg ville bli kvitt. Dei fekk gå ut av verda på det stiligaste vis, i denne karamellbrødpuddingen. Du kan godt lage den med loff eller kneippbrød og, då bør du kanskje ha i litt meir sukker.  Hapåen eg smører på bolleskivene gjev ein nydeleg karamellsmak på det heile, og særleg skorpa på toppen er utruleg god, smurt med ripsgelé som den er. Ripsgeléen kan sløyfast, men gjev ei flott, blank overflate, og ikkje minst litt syrleg smak, som balanserer alt det søte. Du kan også bytte den ut med eplegelé. Slik gjorde eg det:  Karamellbrødpudding  5 dl mjølk 3 dl fløte 3 egg 6-8 kveitebollar 50 g brunt sukker 50 g smør Eit glas Hapå Rosiner 1 dl ripsgelé eller eplegelé  Set omnen på 180 grader. Smør forma …

Jævla kjerring!

Published by

Jepp, det var karakteristikken ein gutslamp ga meg her om dagen. Eg hadde havna på legevakta, og det hadde han og, saman med venen sin. Kva type skade dei hadde pådrege seg er uklart, den var ikkje umiddelbart synleg, men vi hadde alle tre vore igjennom den første silinga. Sjukepleiaren i resepsjonen hadde altså vurdert oss som pleietrengande. Dei to perane fann det for godt å bruke tida vi skulle tilbringe saman i eit relativt lite rom til å spele rytmisk musikk med kvar sin mp3-spelar. Dei spelte ulik musikk, naturleg nok, og hadde på øyretelefonar. Ikkje desto mindre hadde dei det så høgt på at vi andre i rommet ikkje hadde hatt noko problem med å kjenne igjen musikken, hadde den blitt spelt åleine. To låtar samtidig oppå kvarandre vert brått vanskelegare. Når dei så skulle snakke saman, måtte dei naturleg nok overdøyve musikken sin og den til kameraten, så difor sat dei på toppen av det heile og ropte til kvarandre. Etter ein halvtimes tid, då ingen av oss enno hadde blitt ropt …

Hot seigryte

Published by

Denne gryta vart så god at den vart eten opp før eg rakk å ta bilde av den. Men det går vel bra? Eg lagde denne kreolske auberginkompotten på søndag. Den vart det naturleg nok litt restar att etter, ein heil del, faktisk. Eg gjorde den om til ei smakfull og hot seigryte, som eg fekk skryt for rundt bordet. Slik gjorde eg det: Hot seigryte 4 dl kreolsk auberginkompott eller ratatouille 500 g sei 2 dl kremfløte Salt og peppar Kok opp auberginkompotten. Ha i fløte, og rør godt. Smak til med salt og peppar. Fjern beinrada i seien. Del seien i passe store bitar, og legg dei i gryta. La gryta trekke i fem minutt, til seien er ferdig. Server med byggrissalat. Byggrissalat 200 g byggris 4 dl buljong, eg brukte flytande fond 2 ts sitronsaft 1 paprika 1/2 purre 2 stilkar stangselleri Rens grønsakene, og finhakk dei. Kok byggrisen i buljong i 10-15 minutt, til den er mør. Vend inn grønsakene, og la det trekke i eitt par minutt.  

Balansekunst

Published by

Å lage mat handlar om å balansere mellom søtt og salt, sterkt og mildt, surt og bittert. Dei beste måltida får ein når balansen mellom smakselementa er rett. I dag lagde eg nokre gode kyllingburgerar av kyllingkjøtdeig. Dei krydra eg ganske mildt, og serverte med rømme og heimebakte hamburgerbrød. Men til slik mild mat er det godt med noko ”hot” for å balansere det milde. Det ”hotte” eg lagde var ein kreolsk auberginekompott. Oppskrifta liknar på fransk ratatouille og italiensk capunata, men er krydra sterkare. Du kan godt lage denne på førehand, og den kan serverast varm, lun eller avkjølt. For oss vaksne er denne kompotten ei fasjonabel erstatning for ketchup på burgeren. Slik gjorde eg det: Kreolsk auberginekompott 1 stor løk 3 fedd kvitløk 2 auberginar 1 grøn paprika 1 raud paprika To boksar tomatar 2 ts paprikapulver 1 ts timian ¼ ts kajennepeppar 1 ts spisskummen Salt og peppar 1 ss brunt sukker Olje til steiking Rens og finhakk løk og kvitløk. Skjer auberginane i skiver, og strø salt mellom. La dei stå …

Å sleppe seg nedpå

Published by

Å sleppe seg nedpå er eit uttrykk eg har heimafrå, trur eg. Det betyr at ein ikkje er så flittig som ein brukar å vere , at ein ignorerer vedlikehald av eit eller anna, til dømes kropp, hus eller hage. Sist sommar slapp eg meg skikkeleg nedpå i hagen. Det var frodig og flott, men eg skulka lukinga, iallfall på slutten av sommaren. Litt vassarve kan vel ikkje vere så farleg, tenkte eg. Det betalar eg for no. I heile bedet er det tett  i tett med vassarve, som har hatt det godt i mitt feite, skuggevende bed. I går gjekk eg ein runde med ei fiffig skrape eg har fått i gåve, så eg har fjerna det meste. Problemet er når vassarven vever seg inn mellom juleroser, salvie og andre stauder. Så eg noterer flittig for meg sjølv; ikkje slepp deg nedpå denne sommaren, kjære.