All posts tagged: middag

Nachos med biff

Published by

Vi er i nabolaget, vil de ha besøk? Kjære vene, kor glad ein blir for slike meldingar no for tida. Ein meters avstand får vi til, og mat skal kome på bordet. Stor stas! Men kva skal vi servere? Vi hadde planlagt ein enkel biffmiddag, så vi hadde kjøpt inn to gode entrecotar som vi skulle steike. Korleis blir to biffar til middag til fire? Jau, då lagar du nachos med biff. Du kan lage nudlar med biff, eller ein thailandsk biffsalat og, løyndomen er å krydre kjøtet godt, steike det heilt perfekt, og så skjere det i tynne strimlar som du fordelar i retten. Bra for miljøet er det og, å mette fleire med mindre porsjonar kjøt. Det meksikanske (eller kanskje rettare det texansk-meksikanske) kjøkenet er basert på nokre grunnleggande krydder. Det er chili i ulike variantar, paprika, både røykt og vanleg, peppar, cayennepeppar, spisskummen og koriander. Eg lagar ofte mi eiga meksikanske krydderblanding, som eg har ståande (i eit godt merka glas!) i krydderskapet. Då kan eg raskt få til den gode smaken …

Tre salatar og ein kebab

Published by

Kva er ein salat? Vi som vaks opp på syttitalet fekk servert hakka kinakål med tomat og agurk, utpå åttitalet vart den friska opp med litt mais frå boks. Men ein salat kan vere så mykje meir enn det. Bestemødrene våre laga råkost til fisken, waldorfsalat og potetsalat, for ikkje å snakke om italiensk salat, som mest vart brukt som pålegg. I ettertid har vi forstått at den liknar ganske mykje på amerikansk coleslaw. Svenskane har sin fantastisk gode kålsalat til pizza, og sildesalat, som eg må innrømme at eg kan styre meg for. Etter som vi har blitt meir verdsvande har vi reist, og fått servert cæsarsalat, salat nicoise, italiensk caprese og gresk salat med fetaost og tomatar. Sidan eg byrja å lære meg meir om kjøkenet i midt-austen, har eg blitt meir og meir glad i tabouleh. Tabouleh er ein finhakka salat med tomat, agurk, bladpersille og bulgur eller couscous. Den finst i like mange variantar som det finst kokkar, og diskusjonen går ofte på kor mykje urter og kor mykje gryn ein …

Tre middagar i ein

Published by

Har du tenkt på kor mykje tid du sparer viss du lagar tre middagar i slengen? Det beste er at du sparer pengar og, så i dag skal eg lære deg eit skikkeleg sunnmøringstriks. Eg tek utgangspunkt i ein kylling eller ei høne. Når eg er i butikken sjekkar eg to ting: halv pris-disken og frysedisken. Finn eg ein landkylling med kjøttfulle lemmer i halv pris-disken så er det ingenting å lure på, den blir med heim. Ein slik kylling kan fort bikke to kilo, og når dei er på halv pris er det mykje mat for pengane. Alternativet er å sjekke frysedisken. Der kan du nemleg vere heldig å finne frosne høns. Dei er ofte ikkje så store, dei ligg og vakar i underkant av ein kilo, men ta med tre stykke. Det tek nemleg ikkje noko meir tid å koke tre enn å koke ei, så då er det berre plassen i gryta som begrensar deg. Kor mange middagar ein får av ein diger kylling eller tre verpehøns varierer sjølvsagt med kor stor …

Tilbake til røttene

Published by

I dag har eg laga mos av søtpotet og vanleg potet, for det var det eg fann i grønsaksskuffa. Vi spiste denne mosen saman med snekkaren som jobbar i huset vårt i Sverige forrige helg, og no har han bede om oppskrifta, så det tek eg som eit stort kompliment. Denne er til deg, Bernt! I denne mosen kan du bruke kålrot, gulrot, persillerot eller sellerirot i tillegg til poteter av ulike slag. Godt blir det uansett, og det passar til alt av kjøt og fisk. Enklare blir det ikkje! Til mosen serverte eg karamellisert løk og steikte pølser. Eg er veldig glad i gode pølser, og når du kuttar dei i bitar slik av har gjort så et ein faktisk mindre av kjøtet enn ein elles ville ha gjort. Mange tenker at ei pølse per person er for lite, og når du steiker den heil så virkar det kanskje litt knuslete, men prøv å kutte den i bitar, og steike den slik. Då vert plutseleg fire-fem bitar nok, og du er god og mett etter …

Suppe frå Mexico

Published by

Snart er det festmat på alle bord heile tida, men ei stund til har vi definitivt flest kvardagar. Dei kan vere mørke, våte og travle, men det som gjer dei litt lysare er om vi får til smakfull kvardagsmat i farta mellom treningar, møte og jobb. Eg elskar supper og gryter om vinteren, det varmar og nærer, og gir masse smak. Den meksikanske suppa vi skal lage i dag er ei slik perfekt vintersuppe. Nokre kallar denne suppa tacosuppe, og den inneheld jo ein del av det som taco inneheld, særleg kryddera er dei same. Og det skadar vel ikkje om det er billig og? Bønner er superbillig viss du kjøper dei tørre, bløyter dei og kokar dei sjølv i staden for å kjøpe dei på boks. Mindre avfall vert det og, ein klassisk vinn-vinnsituasjon. I dag brukar eg dei raude bønnene, og dei er fast tilbehør, eller eigentleg basisvara, i meksikansk mat. Når du først går i gang med bønner, så kan du like gjerne koke ein heil pakke. 75 g tørre bønner tilsvarer …

Det grunnleggande

Published by

I skulen høyrer vi om grunnleggande dugleik, dei tinga som alle skal lære, som lesing, skriving og rekning. Men det finst grunnleggande teknikkar som ein må meistre på kjøkenet og, så i dag skal du få lære, eller repetere, nokre av dei. Eg må berre innrømme det, eg elskar saus av alle variantar. Frå barndommen av har eg eit særleg kjærleiksforhold til brun saus, denne utskjelte, kjedelege, stive og alderdommelege massen som mange avskyr. Eg elskar den, like fullt. Difor har eg også eksperimentert mykje med den, og eg huskar enno som om det var i går då eg fekk vere med ei erfaren kokke då ho laga ein bryllupsmiddag tidleg på nittitalet. Då braut ho eit stort stykke norzola opp i gryta, og eg sto med store auge og såg på. Eg treng kanskje ikkje nemne det, men sausen vart utruleg god. I dag skal du lære å lage brun saus, og viss du har laga det mykje gjennom åra, så kanskje du kan få litt inspirasjon til å justere smaken slik at den …

To middagar i ein

Published by

Oppattevarma greinaløyse, kalla bestefaren min restemat han fekk servert. Jubelen sto altså ikkje i taket når middagsrestar kom på bordet. Men går det å gjere restematen spennande? Kanskje ikkje all restemat, men i dag skal du få forslag til korleis ein middag kan bli to gode. Eg byrja med ein kylling, eg fann ein stor, fin ein i kjøledisken. Den vart steikt, men sjølv om vi var fire vart det ein god del kjøt til overs. Det er ei eiga glede å stå der med ein delvis oppeten kylling, og pille den rein for kjøt. Kjøtet eg pillar av samlar eg i ein boks i kjøleskapet, og så brukar eg det i ei deilig suppe dagen etter. Den får du oppskrift på i morgon. Kyllingen går berre rett i omnen med salt og peppar, men eg tek den ut når den har stått ein time, og glaserer den før eg puttar den inn i omnen att. Glaseringa gir deilig smak, men sidan den er litt søt bør den ikkje vere med heile steiketida. Då vert …

Faktorenes orden – laks med pestobakte poteter og brokkolikrem

Published by

Faktorenes orden er likegyldig, lærte mattelæraren min meg. Med tida kan eg lært at den påstanden ikkje gjeld på kjøkkenet. Når ein lagar mat er faktorenes orden slett ikkje likegyldig. Å gjere ting i feil rekkefølge lagar meirarbeid, ekstra oppvask og alt tek lengre tid. Å gjere ting i rett rekkefølge gjer at ting flyt, og ein jobbar meir effektivt. Middagen i dag er eit døme på det. Her kan ein ikkje utan vidare bytte om på oppgåvene, då går det i ball, ein må vaske steikepanna to gongar, og alt blir ikkje ferdig til same tid. Men følgjer du instruksane mine så blir det perfekt, det kan eg love. Eg serverer laks med brokkolikrem, rista brokkolibukettar, mandeldryss og poteter bakt med raud pesto og honning. Som så ofte når ein skal ha med poteter må ein byrje med dei. Eg vender potetene i blandinga med raud pesto og honning før dei får bake i omnen. Deretter ristar eg mandlane, dei treng tørr panne, så då kan eg ikkje steike noko i panna først. Så …

Meir anti-TORO

Published by

Når eg tenker tilbake på min barndom var det eit kjenneteikn på at ein middag var husmorfagleg forsvarleg: Den vart servert med brun eller kvit saus.  No for tida er dette ganske ukult, men slike sausar framleis er ein del av kvardagsmaten.  Eg syns det er bra, men det irriterer meg at TORO lever høgt på folks vegring mot bruning og tilsmaking. Eg syns det er gøy å lage brunsaus, den kan varierast i smak, og den kan brukast til mange ting. Brunsaus er slett ikkje feia av banen av pastasaus på glas, ein treng begge deler. Eg må innrømme eit konkurransefortrinn: Mor mi gjekk på lærarskule i Volda seint på 70-talet. Før ho flytta på hybel (ho kom heim kvar helg, altså!) ga ho oss syskena og far min grunnkurs i brun og kvit saus, så då vart det middag på oss i vekene likevel. Far min vart ein kløppar, og lagar framleis fiskegrateng frå botnen av så lett som berre det. Å smake til sausen er den store utfordringa og gleda, og kunsten …