Month: september 2009

Ammoboksshoppingoppdatering

Published by

(Eg får vel neppe google-treff på den overskrifta der, nei…) XXL i Storgata har fått inn ammoboksar igjen! Eg var innom på fredag, og bunkra opp med fem fine, halvblanke boksar. Trettenåringen har arva dei blå, og samlinga er på plass, sortert etter merke, og med herredufter for seg. Med førtini kroner stykket er dei eit godt kjøp, og du får rydda opp viss du oppbevarer småprøver rundt omkring i skuffer og skap, handvesker og toalettmapper. Løp og kjøp, og kom elgjegarane i forkjøpet.

Heimelaga fiskesuppe

Published by

I dag har Heidi laga ei deilig, heimelaga fiskesuppe. Ho tek vare på bein og hovud når ho lagar fisk, og kokar kraft. Har du det travelt, så putt avskjeret i frysaren, tin det og kok krafta når du har tid, og så kan du ha krafta i frysaren om du vil. Alt godt Eg brukar alltid å ta vare på beina og hovudet (fiskeavskjeret) til fisken når eg serverer fiskefilet. Ei fiskesuppe kokt på  kraft vert utruleg god, og det tek ikkje så lang tid heller. Ei fiskekraft skal berre koke i 25-30 minutt. Kokar ho for lenge vert det limsmak av krafta. Denne gongen hadde eg lakseavskjer, og då vart resultatet ei laksesuppe. Koking av fiskekraft Gjellar og blod må fjernast før bein og hovud vert lagt i kjelen. Saman med fiskeavskjeret legg du: 1 løk 100 g selleri, rot eller stilkar 2 gulrøtter 2 laubærblad ½ ts svart pepar 1ts tørka timian 1 ss sitronsaft 1 ss eddik 2 ts salt Del ryggbeinet i to viss laksen er lang. Får du tak …

Lam i kål

Published by

Det er eit lykketreff at lammeslaktinga og haustinga av kålhovud kjem samstundes, syns du ikkje? Nokre eg kjenner vil ha ram vérasmak på fårikålen sin, men eg er ei smakspingle (eg har fortalt at eg ikkje et sild, ikkje sant?), og syns at den gode, milde smaken av lam kokt passe lenge i fersk kål er mykje betre enn den ramme ullsmaken du får når det er gamle dyr som er slakta. Jada, vi hadde sikkert fårikål i fjor og, og året før der, men viss denne matspalta kan få ein ny tenåring eller nyboren hybelbuar til å forstå at fårikål er lett, billig og nydeleg mat så får dokke fårikålekspertane som har gjort dette år etter år bere over med meg. Dessutan skal de få ein eksotisk får-i-raudvin-variant som bonus. For vi er ikkje åleine om kome på idéen om å koke saman grønsaker og får. Det har blitt gjort i mange land til alle tider. Denne gryta kjem frå Korsika. For begge grytene gjeld det at det løner seg å legge litt pengar …

Meir eplegreier

Published by

Dersom du lagar eplesaft av eple som ikkje er overmodne, har dei mykje naturleg pektin i seg, og egnar seg perfekt til gelé. Eg tok av ein liter saft då eg hadde den store safterunden, og lagde gelé av den. Ta frå safta til gelé før du tilset sukker, då vert det enklare å få rett balanse mellom sukker og  pektinet, stoffet som gjer at geléen stivnar. Slik lagar du eplegelé: Eplegelé 1 liter usøta saft av eple 1 kg sukker tre-fire kvastar mynte om du har 1 krm atamon Bland sukkeret i safta medan du rører, og la safta koke friskt utan lok i nærare ti minutt. Ta ei spiseskei med saft på ein asjett, og la det danne seg ei hinne på geléen. Dra ei skei igjennom. Renn safta saman let du det koke eitt par-tre minutt til, renn den ikkje saman er geléen ferdig. Rør i atamon heilt til slutt, den skal ikkje koke. Sil frå mynta før du har geléen på glas som du fyller heilt opp. Eplegelé passar til mykje, …

Juhuu!

Published by

Nytt kamera! Det gamle, som har levd eit hardt liv sidan det kom i mine hender i Kathmandu sommaren 2006, avgjekk ved døden i forgårs. Det skal få ein tur til ein serviceverkstad for attoppliving, og går det, skal trettenåringen arve det. Går det ikkje får det reise til kamerahimmelen. Men dagens stjerne er altså Canon Eos 500D, storebroren til det eg hadde. Med ISO til 6400 er sjansane store for dokumentering av matkunst skapt etter klokka halv fem på ettermiddagane om vinteren. No skal eg kose meg med å sette inn minnebrikke, lade batteri og byrje å bruke det så smått. Og så skal eg og tiåringen på kino og sjå Harry Potter. Ja, vi er litt trege. God helg, alle som stikk innom!

For mykje av det gode

Published by

I år er eplehausten i mitt nabolag heilt enorm. Folk delar ut villig vekk, og blir likevel ikkje kvitt avlingane sine. Gode er dei og, men ungane byrjar snart bli lei av eple i matpakken. Kva skal ein gjere når ein sit med ein haug med gode, saftige eple, men har mista lysta på å ete dei? Eg saftar store mengder med eple. Det er lettvint, du kan ”prekivere” mykje i slengen, og du har glede av det langt utover vinteren, når eplehausten berre er eit vakkert minne. Saftkokaren vert teken opp av kjellaren, og heile familien vert sett i arbeid med å kutte eple i bitar. Dei treng ikkje skrellast eller rensast, legg eplebitane rett i den øvre dampekorga. Eg lot ei full dampekorg med eple stå på to (min komfyr går til ni) natta over, og morgonen etter var kjelen full av deilig eplesaft. Vi gjentok suksessen natta etter, og då sto vi der med ti liter eplesaft! Før vi hadde byrja å ha i sukker! I mi barndomstid var det å finne …

Frederic Malle: Musc Ravageur

Published by

No har eg teke eit langt steg inn i parfymeverda, inn i den delen der ein ber parfyme for sin eigen del, ikkje for nødvendigvis å få kompliment frå dei rundt seg. Mange klassiske dufter er så til stades, så skarpe eller så animalske at dei rundt deg lett kan rygge når dei kjenner dufta du har på deg. Musc  Ravageur frå Frederic Malle er av det animalske slaget. Den har noko villt, dyrisk over seg, som både er mannleg og kvinneleg på same tid. I byrjinga er den ikkje så kroppsleg, då har du ei sky av lavendel, sitrus og vanilje rundt deg. Opninga har noko gamalmodig over seg i mi nase, det skuldast nok lavendelen, som eg forbitt med gråhåra menn. Beklagar, min assosiasjon, eg veit at mange likar lavendel svært godt. Vidare ned i dufta så kjem dei tunge, men også spennande musknotane fram, saman med ein god porsjon vanilje. Musken balanserer den søte vaniljen, og gjev djupn og kompleksitet til dufta. Musc Ravageur er slett ikkje påtrengande, kanskje med unntak av …

Shepherd’s Pie

Published by

I dag lagar Heidi Shepherd’s Pie, ein deilig middagsrett som ungane her i huset elskar. Dette er ein kjempefin kvardagsmiddag som alle likar. Alt godt Shepherd’s Pie vert mykje brukt i Nord-England. Eg var der på tur no i haust og det er alltid kjekt å lære nokre nye matrettar når ein er ute å reiser. Nord-England er har mange sauer og det er her vi finn Cheviot Hills som er grensa mellom  England og Skottland. Cheviotsauen kjem sikkert frå dette området. Har du ikkje vore her så har du mykje å gle deg til, og det er fort gjort å ta ferja mellom Bergen og Newcastle.  Du kan prøve denne paien, og likar du han så er det berre å reise til England og få fleire rettar. Shepherd’s Pie 500 gram kjøtdeig, gjerne frå lam, men eg brukar oftast vanleg kjøtdeig som eg får kjøpt på butikken. 1 finkhakka løk 1 finhakka gulrot 2 ss kveitemjøl 3 dl vatn 2 ss olje 1 ss tomatketchup salt pepar Steik kjøtdeigen på panna og ha i finhakka …

Matt reiser verda rundt

Published by

Denne videoen er ein av fleire filmar som Matt Harding og kjærasten hans har lagd ved å reise verda rundt og filme han danse framfor monument og spektakulære plassar. Tredje runde han gjorde vart organisert slik at han møtte folk der han kom, og dansa saman med dei. Ser det ikkje gøy ut? Eg blir med viss han kjem til Oslo!

Frikassé og fårikål

Published by

Av og til er det enklaste det beste. Frikassé og fårikål er døme på det, begge delar er enkle rettar å lage, ein må berre ha litt tid. Men ein sopptur i skogen har du tid til, medan fårikålen eller fårefrikasséen står og putrar på komfyren. Her er Heidi sine idiotsikre oppskrifter. Alt godt Lammefrikassé Om hausten må ein ha ein søndagsmiddag både med frikassé og fårikål. Det er godt og har lange tradisjonar. Kokt kjøt har kanskje vorte undervurdert i den seinare tid, men kokt kjøt er best spør du meg. Sosakjøt er då berre heilt nydeleg. Frikassé er kokt kjøt skore i mindre stykker og som ligg i ein lys saus, gjerne saman med nokre grønsaker. Kva kjøt du brukar til frikassé er opp til deg, men hønsekjøt er og godt å lage frikassé av. 1-2 liter vatn 2 ts salt 1 ts pepar 1 løk ca. 1200 gram kjøt Kok opp vatn saman med ein skrella løk, salt og pepar .Vask kjøtet fri for blod og legg i. Kok opp og skum …

Ut på tur, aldri sur!

Published by

No dreg eg ein liten tur til mitt elska København, ned i morgon, tilbake onsdag kveld. Eg legg ut litt stoff på førehand, slik at dokke finn noko nytt når dokke stikk innom, og så får vi sjå om det blir postar frå byen denne gongen. Denne turen er nemleg mest business, berre nokre få timar shopping – dessverre! Men finn eg noko spennande, så skal eg nok blogge om det, skal du sjå. 😉

Oppdeling av lam og lammelår i omnen

Published by

Som eg har sagt tidlegare; det er ho Heidi som kan å lage mat av oss to. Eg driv berre og forenklar og eksperimenterer, ho gjer det slik det skal gjerast. I dag har ho for enkelheits skuld delt opp skrotten av eit villam, og heilsteikt låret. Eg bøyer meg i støvet, og vonar eg får smake. Alt godt Det meste av kjøtet vi et kan vi kjøpe gryteklart pakka i vakuum eller plast. Det er fort gjort å få det på plass i  kjøleskåp eller frysar. Min generasjon er vel den første som opplever denne lettvintheita. Vi slepp å tenkje på ver og vind, og bekymre oss for om kjøtet er salt nok til å hengast opp. Eg hugsar godt bekymringane til far om tørt spekekjøt og ribbe til jul, og diskusjonar med nabokarane om korleis få spekekjøtet tørt denne hausten.- Og kor grusomt vi ungane syntest det var då det kom fluger og makk i spekekjøtet. Vi trudde aldri vi skulle få ete meir spekekjøt det året. Mine ungar si erfaring med kjøt …

Noko så ekkelt!

Published by

Tiåringen ville bestemme middag, og for ein gongs skuld vart det ikkje pizza, men fiskebollar. Han dro avgarde til butikken med ein femtilapp i handa, og skulle handle. Eit kvarter seinare var han tilbake med to boksar First Price fiskebollar. Eg var skeptisk, men tenkte at dei skal få ein sjanse. Då eg opna boksen såg eg med ein gong at her var det noko som ikkje stemte. Bollane var blaute som gjørme! Dei lukta ikkje stygt, men då eg skulle helle av krafta var det veldig lite kraft i boksen, kanskje berre ein halv desiliter. Andre boksen var heilt lik. Eg har sendt ein reklamasjon til unil.no, men har ikkje fått svar. Er det andre her som har tilsvarande erfaring? Er desse bollane alltid så ekle?

Premiering!

Published by

Eg lovte ein parfymepremie til ein av dei som stilte spørsmål då eg feira 60 000-passeringa. Her er namna på dei som vart med, eg tok med også dei som berre kommenterte i tråden: 1. Annalovinda 2. Kjellrun 3. Hanne 4. kjersti70 5. Maiblomst 6. Britt Åse 7. Ida 8. slikejenter 9. RandiF 10. Epicureatricen 11. Jicky L. 12. Fru Storlien Eg ba tiåringen seie eit tal mellom 1 og 12, og han sa sju! Så Ida, du har vunne ein parfymeprøve frå mitt etterkvart ganske rause utvalg. Viss du gjev meg nokre stikkord om kva dufter du likar i hagen, i huset og i naturen, så skal eg prøve å finne ei duft du kanskje vil like.

Inkompetanse?

Published by

Det er ikkje alltid eg veit så mykje om det som står i avisa, men det som er skrive om her kan eg ganske mykje om. Reglane for offentlege anbud er svært strenge. Det kan vere vanskeleg å forstå av og til, men reglane er der for å sikre at bruken av offentlege midlar vert gjort så fornuftig og kostnadsbesparande som mogeleg. I tillegg skal det vere rettferdig og «transparent» for dei som er med i konkurransen, ingen forskjellsbehandling, altså. I dette tilfellet har ein leverandør levert eit tilbod som ikkje var lukka. Eit tilbod som ikkje er lukka kan fiklast med, ein kan fjerne og legge til papir og rote til tilbodet. Difor er det ein ufråvikeleg regel at tilboda skal vere lukka, dei skal opnast med minst to personar til stades og det skal førast ein protokoll frå opninga. Det er sjølvsagt tragisk at ein leverandør vert avvist på dette grunnlaget uansett, og særleg dersom leverandøren har berre ein kunde. Men i slike tilfelle er det heilt umogeleg å gjere unntak. Dei i …

Meir moro med grøne tomatar

Published by

Grøne tomatar kan også syltast, det blir ein slags «pickle», det klassiske engelske tilbehøret til kjøt, ost eller til ein Guinness. Slik gjer du det: Sylta grøne tomatar 1 kg små, faste tomatar 2 liter vatn 2,5 dl 7% eddik 750 g sukker 8 kryddernellikar Ein stjerneanis eller 1 ts sennepsfrø Kok opp vatnet i ei romsleg gryte. Skyll tomatane, og skjer eit lite kryss i skalet. La tomatane småkoke i eit minutt. Ta dei opp, og legg dei i iskaldt vatn slik at det vert lett å fjerne skalet. La dei renne av medan du har eddik, sukker og krydder i ei gryte. Brukar du stjerneanis får tomatane ein lakrisaktig smak, med sennepsfrø vert smaken litt meir vaksen. Rør til det kokar opp. Legg tomatane i, og la det sydekoke til dei er møre, utan at dei går i oppløysing. Ta dei ut med ei holsleiv, og legg dei i ei skål. La laken koke inn litt, og skum av viss det trengst. Legg tomatane tilbake i laken, og gje det heile eit oppkok. …

Så gøy!

Published by

Dette var stas, så mange spennande og utfordrande spørsmål! Sist eg hadde spørjerunde måtte eg inn i søkeregisteret mitt og finne morsomme ting å svare på, denne gongen har eg meir enn nok  med alt de flotte lesarane mine lurer på. Vi går i gang: Har du noen gode råd for min planlagte lille urtehage? Har bedt idErik om å snekre noen store kar/kasser i løpet av vinteren, slik at jeg fra neste vår kan dyrke urter og ha dem lett tilgjengelig på kjøkkenterrassen. Hva anbefaler du å begynne med (både mht hardførhet og anvendelighet)? Bør jeg så dem selv fra frø, eller kjøpe planter på hagesenter? Hva med de krukkene man får i matbutikken, duger de? Er det ellers grunner til at jeg bør gå vekk fra tanken om kasser, og heller anlegge urtehagen på bakken? Er ikke så glad i luking… Det meste kloke eg har tenkt og gjort når det gjeld urter har eg fortalt om i dette innlegget. Kort oppsummert vil eg tilrå at du delar urtehagen din i to, der …

Haustetid før hufsa kjem

Published by

Har du det som meg, at du får låkt i hjarta når du ser frukt, bær og grønsaker som ikkje vert hausta? Akkurat no er det mykje slikt som plagar meg. Skogen står full av traktkantarellar, eplehagane bugnar og frukta blir til kompost, og dei som er att av tomatane mine heng ute grøne og fine, utan von om å modne no når det er like før hufsa kjem. Det er grenser for kor mykje traktkantarellar ein kan plukke, eple ein kan safte og tomatar som kan modne i vinduskarmen. Det er det eg gjer, nemleg; tomatane vert hengt opp i hyssing, og så får dei modne på kvisten sin til dei har fått rett farge og smak. Men dei store er det vanskeleg å redde, og dei blir liksom aldri gjennommodne. Så difor har eg lagd tomatmarmelade! Ein syrleg-søt, tjukk marmelade som kan etast som tyttebærsylte, til steik, kjøtkaker eller til ein god ost. Tomatane kan syltast og, med eddik og krydder. På den måten får eg betre samvit, og det er kjekt å …