I går kveld vart vi fullstendig røyklagt der vi sat og kosa oss i skinet av stearinlys. Her vi bur er det ein gamal kokskamin som syter for varme utanom straum og stearinlys. Den gjer stort sett ein grei jobb, sjølv om den er så liten at den krev stutt ved. Byved kallar dei det, folka som kjem hit med femten sekkar bjørkeved kvar haust, den er berre 20 cm lang. Men i går var det altså kombinasjonen av døyande eld og ein heidundrande vind ute som gjorde at det slo ned noko voldsomt. Det var verre enn på julemarknaden til Steinerskulen. Å lufte var håplaust, då fekk vi inn røyken frå alle dei rundt oss og. Likevel er vi blant dei heldige som faktisk kan fyre i indre by. Brannvesenet har vore ute på inspeksjon i svært mange gårdar som er bygd mellom 1890 og 1920 dei siste månadane, og mange har blitt pålagt fyringsforbod. På andre sida av trappa hos oss er det fyringsforbod, men heldigvis ikkje i vårt pipeløp. Denne prosessen går …

På onsdagane jobbar begge barna mine. Femtenåringen står på byens flottaste parfymeri, Heaven Scent. Kvar onsdag etter klokka tre og annakvar laurdag finn du henne der. Trettenåringen har fått jobb med å passe ein kjempefin blandingshund som bur på Grünerløkka med menneska sine. Trettenåringen kjem innom meg på jobb, hentar nøklar til dit han skal, går dit, låser seg inn og hentar hunden ut. Så går han og hunden ein tur på ein halvtimes tid, før hunden blir låst inn att. På bordet ligg det ein femtilapp som takk for innsatsen. Eg byrja sjølv å jobbe tidleg, og hadde stor glede av det. Frå eg var tretten år dro eg kvar laurdag til Ulsteinvik med bussen, og eg hadde ein butikk som selde glas, servise og brukskunst som eg elska. Der kunne eg eigentleg tilbringe heile laurdags føremiddag. Då eg var femten kom ho som eigde butikken bort til meg, og spurte om eg ikkje like gjerne kunne byrje å jobbe der. Dermed hadde eg laurdags- og feriejobb frå då av og fram til eg …

Sjølv om det meldte seg mange nye blodgjevarar i etterkant av Utøya-tragedien så treng blodbankane rundt om i landet alltid nye som vil bidra til å bygge opp lagera av blod og andre blodprodukt. No er vi på veg inn i julebordssesongen, jobben min hadde faktisk julebord medan eg var på signeringstur til Sunnmøre. Der vonar eg det gjekk pent og pynteleg for seg, men det er ikkje på alle julebord det gjer det. Og når folk skal heim skjer det mykje knuffing og slossing i taxikøar og andre stader rundt om. Det gjer at blodbankane går inn i ei periode no der dei tærer på lagera sine. Eg skal gje blod i dag, og dersom du ikkje allereie er blodgjevar oppmodar eg deg til å sjekke om du kan gje blod, og registrere deg som blodgjevar. Det er ein meiningsfylt og nyttig ting å gjere for samfunnet og for beredskapen i landet vårt. Du kan til dømes registrere deg på http://www.giblod.no. Gi blod!

I morgon er det søndag, og som nordmenn flest har du kanskje tenkt å gå søndagstur? Eg har eit forslag til deg: Registrer deg som bøsseberar i ditt nabolag, og gå søndagstur med bøsse for TV-aksjonen. Det blir årets viktigaste søndagstur. I år går inntektene frå aksjonen til mineryddingstiltak i regi av Norsk Folkehjelp. For å bli bøsseberar ringer du 02025, eller du kan registrere deg på http://www.blimed.no. Får du ikkje gått søndagstur med bøsse kryssar eg fingrane for at du tek imot dei som kjem på døra di med kontantar i lommeboka og eit smil. Er du ikkje heime kan du gi ei gåve til konto 8380 08 09005.  Eg har prøvd å finne ein givartelefon, for eg syns det er ein enkel måte å bidra på viss eg ikkje er heime. Det har eg ikkje funne, men viss du veit nummeret så skriv det i kommentarfeltet. Uansett: God TV-aksjon!

Karriere, utdanning og ambisjonar til tross, ikkje gløym dette. Av og til treng eg berre ei lita påminning.  

Ein finn alltid noko på loppemarknad, iallfall gjer eg det. (Men berre for å ha sagt det; det er ingenting som eg treng. Vi har meir enn nok ting her i huset.) Men eg fann fine ting denne gongen også. Eg hadde eit klart og tydeleg oppdrag og, mor mi ville ha ei ny jerngryte til huset sitt i Nord-Norge. Det gjennomførte eg, i kjøkkenavdelinga fann eg ei fin jerngryte. Etter ein omgang med stålull og olje klarte eg til og med å konstatere at gryta eg hadde kjøpt for tjue kroner var ei Le Creuset-gryte. Den er ikkje så tung i godset som Høyang-pannene, men det gjer den også lettare å handtere. Til meg sjølv kjøpte eg fire eplegrøne skåler, dei har eg nokre av frå før, og nokre gule. Dei gule er eg ikkje så fornøgd med, så dei skal få gå på neste loppemarknad no, eller kanskje til Nord-Norge dei og? Ei lita syltetøyskål i pressglas vart også med heim. Eg fann nokre fine juleboksar, ein liten ein som eg planlegg å …