All posts filed under: Italiensk mat

Lørdagspizza

Published by

Nei, eg har ikkje skifta målføre, men eg vart inspirert av ein gamal reklamesong eg høyrde her om dagen. I går var det pizzakveld her hos oss, og eg lagde to variantar, som vanleg. Den «barnslege» skriv eg ikkje så mykje om, den var med tomatsaus, bresaola (italiensk speka oksekjøt) og litt grønsaker som vårløk og squash. Vaksenpizzaen var ein variant av kvit pizza, sjølv om den eigentleg heller såg grøn ut då eg var ferdig. Eg brukte krydra rømme som saus, og så hadde eg på squash, soltørka tomatar, pesto og bresaola. Vi tok med oss eit dugeleg stykke frå Italia, og no har eg skore det i tynne skiver for å bruke som pålegg, i pizza og til andre gode greier. Vil du ha pizzaen vegetarisk droppar du berre kjøtet. Den er deilig og smakfull sjølv utan det. Slik gjorde eg det: Kvit pizza med bresaola og pesto Pizzabotn til to pizzzaer: 4 dl vatn, lunka 1 ts tørrgjær ca. 8 dl kveitemjøl 1 ts salt 2 ss olivenolje Ha vatnet i ein …

Pasta alla Fabricio

Published by

Vi har fått ein ny venn. Han heiter Fabricio, og er den einaste i kjøttdisken i vår vesle lokale supermarknad som kan nokre få ord engelsk. Eg blir stadig like overraska og glad over kor lite som skal til for at ein skal klare å ha ein meiningsfull dialog med italienarar. I dag dro vi inn til Colosseum, og vart overraska av eit heidundrande regnver. Menn som selde paraplyar gjorde gode pengar, og vi prøvde så godt vi kunne å la dei medbrakte tynne sykkeljakkene våre halde regnet ute. Det var fåfengt. Colosseum er fint, men kaotisk lagt opp, trass i at det er ein pengemaskin. Informasjonen er ustrukturert og dårleg. Vi leigde audioguidar, men vi fann aldri heilt ut når vi skulle trykke på kva knappar og kva som var nord, sør, aust og vest. Etter at vi hadde betalt for audioguidane fekk vi vite at vi måtte leige nye for Forum Romanum og Palatinerhøgda, trass i at all informasjonen låg inne i dei vi opprinneleg leigde. Slikt provoserer ein sunnmøring, og spesielt to. …

Superenkel kylling

Published by

Av og til er det enklaste det beste. Kjære kom heim frå ferie, og over plenen med fersk pasta og kyllingfilet under armen. Eg hadde pesto og litt kvitvin. Ja, og så timian. Det var alt som skulle til. Slik gjorde vi det: Kylling med pasta og pesto To-tre kyllingfiletar 250 g fersk pasta 3 ss pesto 3 ss kvitvin Matolje til steiking Timian Sukker, salt og peppar Varm opp matolje i ei steikepanne. Legg i kyllingfiletane, og la dei bli pent brune på eine sida. Snu dei, og ha på salt, peppar og timian. La dei bli pent brune på andre sida og. Slå på litt kvitvin, og la det stå og trekke nokre minutt, til filetane er ferdige. Det kjenner du ved å trykke på dei, dei skal vere passe faste. Er dei for blaute i fisken er dei framleis rå. Kok pastaen i godt salta vatn. Ha den i ein bolle, og slå på litt olivenolje. Rør rundt. Ha i pesto og skya frå kyllingen. Rør rundt, og fordel på to varme …

Pasta med pestomarinert kylling og squash

Published by

Mange har for mykje squash for tida, og den er ikkje så lett å oppbevare eller konservere. Difor er oppskrifter med  squash populært blant hagefolket. Eg lagde ein god og enkel pastarett med squash i går, der eg brukte kylling, pesto og litt vårløk. Eg marinerte kyllingfileten i pesto medan eg gjorde klar dei andre grønsakene, og så fekk den ein rask tur i steikepanna for å bli gjennomsteikt. Dette er eit godt døme på at ein kjøtporsjon som kan vere snau dersom ein lagar kjøtet til på tradisjonell måte, vert akkurat passe når ein lagar det til på ein annan måte, med anna tilbehør. Normalt ville eg berekna tre kyllingfiletar til to vaksne, med mindre eg hadde eit veldig mettande tilbehør. Men her er det meir enn nok med to filetar til to personar. Eg brukte fersk pasta, men det blir like godt med tørr pasta. Sausen er basert på vin og kremost. Kremosten kan byttast ut med kokefast rømme, som sæterrømme eller creme fraiche, eller med fløte. Vinen kan byttast ut med litt …

Pasta carbonara

Published by

Pasta Carbonara er ein enkel rett, men det krev litt handlag å kontrollere temperaturen i panna når du lagar det. Trikset er at egga er med på å tjukne sausen, men vert det for varmt vert sausen klumpete på grunn av at egget koagulerer, og det er ikkje så stilig. På grunn av dette bør gjestane vente på middagen, og ikkje omvendt. Denne retten er ikkje noko særleg å varme opp att som restemiddag, men nylaga er det noko med det beste eg får. Pasta carbonara er fin å lage viss du har lagd noko som krev eggekviter, då har du eggeplommer til overs, og det passar strålande til pasta carbonara. Vi lagar det alltid når eg bakar plettar til jul, då står eg der plutseleg med seks eggeplommer for mykje. Kolesterolbombe, ville vel ein lege kalle den middagen. Første gongen ei av kusinene mine fekk dette til middag sukka ho og sa: Eg visste ikkje at det fantest så god mat! Mange hevdar at det ikkje er pasta carbonara når det er fløte i …

Pizzasnurrar

Published by

I går lagde eg pizzasnurrar til min kjære og meg sjølv. Det er vel eigentleg på kanten til barnemat, men vi er litt barnslege. Slik gjorde eg det: Pizzasnurrar (18 stk) 4 dl lunka vatn 4 ss olivenolje 2 ts tørka basilikum 1 ts tørrgjær 1 ts salt Mjøl til passe deig 200 g kjøtdeig 1 ts tørka basilikum 2 fedd kvitløk 1 ss tomatpuré 0,5 dl vatn 150 g raud pesto 10 cm purre 200 g riven ost Ha vatnet, oljen, salt og basilikum i bakebollen. Elt inn mjøl med tørrgjæra innblanda til deigen er passe laus og passe fast. Hald tilbake litt mjøl, det varierer kor mykje som trengst. La deigen heve i 30 minutt. Elt deigen saman att, og kjevl den ut til eit stort rektangel. Steik kjøtdeigen på relativt høg varme i ei steikepanne. Press i kvitløken, og ha i basilikum og tomatpuré. Slå på vatn, og la det heile koke inn til kjøtdeigen er gjennomsteikt. Smør på raud pesto, og og strø over kjøtdeig, finsnitta purre og mesteparten av osten. …

Fine dagar i Berlin

Published by

Her ser du parymehimmelen: Første etasje på KaDeWe i Berlin. Dei har faktisk fleire merke ann Printemps og Lafayette i Paris. Eg fann ikkje Diptyque og L’Artisan, elles var alle dei store, og ei uendeleg mengde små leverandørar der. Femtenåringen fekk seg eit par veldig, veldig kule solbriller frå American Apparel: Og så dro vi tilbake til Trattoria Del Muntagniola, og traff att sjølvaste fjelljenta, som har gitt namn til restauranten. «Die Mamma» har vore med sidan starten, og er opphavet til alle oppskriftene. Ho snakkar praktisk talt ikkje tysk, men er ein solstråle, som kvar kveld sjekkar at gjestane har det bra. Vi var der sist i 2002, og ho som no er femten fekk teikne på papirduken på bordet, og syntest det var kjempestas. No fekk vi alle møte att fru Montagniola, og eg fekk teke eit bilde. Restauranten ligg i Fuggerstrasse 27, bak KaDeWe, om du vil ta turen dit. Be om capunata til forrett, du blir ikkje skuffa.

Pizza på nye vegar

Published by

Sidan pizzaen kom inn i mitt liv tidleg på syttitalet har den endra seg på mange vis. Det byrja med tjukk botn, langsteiking på 200 grader og skiver med tomat. Blæh. Etter kvart fann eg ut at tynn botn var tingen, og at fyllet heller ikkje skulle vere i tjukke lag. Tomatsaus og bacon vart ein favoritt, barna vil ha mais, og vi vaksne vil ha løk og kanskje oliven. Alle mine pizzaer endrar seg frå gong til gong. Vegen blir til medan ein går frå komfyren til kjøleskapet. Sist eg var på pizzarestaurant fekk eg ein såkalla kvit pizza, og den smakte heilt fantastisk. Sidan då har eg leita etter den perfekte oppskrifta. No kjenner eg at eg byrjar å nærme meg. Den kvite varianten har som regel rømme eller kesam som base. Begge delar funkar fint, du treng ikkje bruke ein feit type. Rømmen/kesamen kan krydrast eller smaksettast  med andre ting. Ost er også alltid med, gjerne fleire ulike i blanding. Ost og rømme må ha noko meir å spele på smaksmessig, denne …

Vegetarpizza med aubergine

Published by

Eg er utruleg glad i alt av aubergine, og her ein kveld hadde eg ein liggande som måtte spisast fortare enn svint. Eg hadde ikkje så mykje anna, så eg lagde ein vegetarisk pizza med auberginen i hovudrolla, og så supplerte eg med ting eg fann i desse glasa du veit, som står innerst i kjøleskapet og som det er litt for lite sirkulasjon på. Slik gjorde eg det: Vegetarpizza med aubergine Pizzabotn 3 dl lunka vatn ½ pakke gjær eller to teskeier tørrgjær 1 ts salt 1 ts sukker 3 ss olivenolje 2 ts basilikum ca 7 dl kveitemjøl Set omnen på 225 grader. Smuldre gjæra i ein bolle og ha over lunka vatn. Rør ut gjæra i vatnet, og ha i olje, salt og sukker. Set i gang kjøkkenmaskinen eller rør dette godt saman for hand. Ha i mjølet litt etter litt. Kjenn heile tida på deigen slik at den ikkje vert for hard men helle ikkje for laus. Den skal ikkje vere klissete, men framleis mjuk. Brukar du maskin kan du elte deigen …

Singelmiddag

Published by

Her er ein singelmiddag eg lagde i helga, og den vart så god at eg må berre dele den med dokke. Eg tok ein pakke tortellini, og delte den i to. Så lagde eg ein deilig, krema saus av det eg hadde i kjøleskapet, litt kvitvin som vart kokt inn, smelta ost og litt rømmedressing. Det er dei raraste ting som kan bli ein god saus. Toppingen er bacon og dampa sukkererter. Slik gjorde eg det: Tortellini med bacon og ostesaus 1/2 pakke tortellini 1 dl kvitvin 1 dl buljong 50 g brie 50 g kremost med krydder 50 g riven kvitost 2 ss rømmedressing 100 g bacon 10 sukkererter Damp sukkerertene i salta vatn i tre minutt. Hell av vatnet, avkjøl dei fort i kaldt vatn og set til side. Kok tortellinien slik det står anvist på pakken. Steik baconet i tørr panne til det er sprøtt. Ha vin og buljong i ei gryte. La det koke inn litt. Ha i osten og rør godt medan den smeltar. Ha i rømmen og rør godt. …

Ein ny gnocchi-vri

Published by

Som eg har fortalt tidlegare lagde eg ein gigaporsjon med gnocchi på laurdag. Hovuddelen gratinerte eg i den ikkje pene med gode tomatsausforma, men ein del vart liggande att i ein boks i kjøleskapet. Restane lagde eg til middag i dag. Eg var ikkje motivert for ein tur i butikken, så det vart ein «ta det ein har»-middag. I kjøleskapet fann eg bacon, creme fraiche, paprika og løk, og dette vart det ein slags saus av. Slik gjorde eg det: Gnocchi med baconsaus 200 g gnocchi 100 g bacon 1/2 paprika 1 løk 3 ss creme fraiche 2 dl vatn eller 1 dl vatn og 1 dl vin viss du har 2 ss olje til steiking 1/2 ss flytande oksebuljong Steik baconet på middels varme til det er brunt. Ta det ut av panna, og legg i gnocchien. La den bli brun og fin. Fordel den på to tallerknar. Rens og finhakk løk og paprika. Fres det i olje til det er blankt og fint. Slå på vin og/eller vatn, og la det koke inn …

Ikkje pent

Published by

Eg har klaga før på mat som smakar fantastisk, men som ser ut som eit ope sår når eg skal ta bilde av det. I helga lagde eg ein slik rett igjen. For lenge sidan lagde eg italienske gnocchi. Eg gjorde det på nytt no i helga, og så gratinerte eg dei med bolognese-saus og ost på toppen. Det var kjempesuksess både for store og små. Når du først lagar gnocchi så lag ein stor porsjon, og frys i porsjonar. Med frosne gnocchi og ein enkel saus blir dette ein kjapp kvardagsmiddag. Ikkje pen, men veldig god. Som så mykje her i livet. 😉

Cannelloni med ricotta og spinat

Published by

Dette er ein vegetarisk pastaklassikar, og då eg googla for å samanlikne oppskrifter så fekk eg 27000 treff – på norsk! (Det var kanskje nokre tyske inni der og, spinat heiter spinat på tysk og, har eg lært.) Men iallfall, her får du min variant, som ikkje liknar altfor mykje på nokon av dei åtte-ti eg orka å slå opp. Eg tenkte å prøve ein tomatfri variant, dei oppskriftene eg har sett har ofte tomatsaus eller berre hakka tomatar på toppen. Ricotta kan vere vanskeleg å få tak i. Då kan du bytte den ut med philadelphia eller Tine sin kremost naturell. Cannellonirør er kanskje heller ikkje i alle daglegvareforretningar. Dessutan kostar dei det kvite ut av auga, iallfall dei eg fann hos Gutta på haugen. Du kan ta lasagneplater som du kokar nokre få minutt, slik at du kan rulle dei saman. Lagar du fersk pastadeig lagar du dine eigne rør med deigen, enkelt og billig. Mine cannellonirør var forkokte, så eg kunne fylle dei direkte utan koking. Slik gjorde eg det: Cannelloni med ricotta …

Laurdagspizzaen

Published by

I går hadde vi ein skikkeleg tradisjonell laurdagskveld, med Grand Prix, laurdagspizza og rømmedressing. Eg brukte denne oppskrifta, og hadde på finhakka paprika, artisjokkhjerte i tynne skiver, bacon og sjalottløk i ringar. Rømmen vart rørt ut med to teskeier av dette urtesaltet og litt ekstra peppar. Mmmm!

Meir italiensk – capunata

Published by

Har du hatt den kjensla nokon gong at du tenker tilbake på noko du spiste dagen før, og angra på at du ikkje spiste litt til av det, for det var så godt? Slik hadde eg det første gongen eg smakte capunata, den sisilianske grønsaksrøra som har noko til felles med den franske ratatouillen, bortsett frå at den er mykje betre.  Eg spiste det på den fine italienske restauranten Trattoria Al’Muntagnolia i Fuggerstrasse i Berlin, stamrestauranten for musikarane i Berlinfilharmonien tidleg på 2000-talet. Capunata eller caponata er eit døme på dei magiske smakseigenskapane til aubergine, ei grønsak som smakar bittert og rart på eiga hand, men som saman med andre grønsaker, urter og krydder verkeleg gjev ein rett eit løft. Capunata er ein sursøt grønsakssalat som vert servert kald, men som vert varma opp under tillaginga. Som med all slik mat finst det like mange oppskrifter som det finst husmødre. Slik gjorde eg det: Capunata 2 auberginar Salt 2 løk 2 raude paprika 4 stilkar stangselleri 2 dl olivenolje 1 ss sukker Ein neve kalamataoliven …